Τετάρτη 19 Μαΐου 2010
Τρίτη 11 Μαΐου 2010
Michael Bloomberg
Michael Rubens Bloomberg (born February 14, 1942) is the current Mayor of New York City, and the 8th richest person in the United States with personal wealth of US$18 billion in 2010.[2] He is the founder and 88% owner of Bloomberg L.P., a financial news and information services media company.[3][4][5]
A lifelong Democrat before seeking elective office, Bloomberg switched his registration in 2001 and ran for mayor as a Republican, winning the election that year and a second term in 2005. He was frequently mentioned as a possible independent candidate for the 2008 presidential election and fueled that speculation when he left the Republican Party in June 2007 to become an independent.[6] There was also speculation that he would run as a vice-presidential candidate.[7] Bloomberg did not, however, seek the presidency nor was he selected as a running mate by any of the presidential candidates.
In the fall of 2008, Bloomberg successfully campaigned for an amendment to New York City's term limits law, in order to allow him to run for a third term in 2009. Bloomberg won the election[8] on November 3, 2009.
Wealth
In March 2009, Forbes reported Michael Bloomberg's wealth at $16 billion, a gain of $4.5 billion since the previous year, which makes him one of the most successful billionaires in the United States during the recession, and the world's biggest increase in wealth in 2009.[12] At that time, there were only four fortunes in the U.S. that were larger (although the Wal-Mart family fortune is split among four people). Bloomberg moved from 142nd to 17th in the Forbes list of the world's billionaires in only two years (March 2007 - March 2009).[13][14][15]
Business career
Bloomberg became a general partner at Salomon Brothers, where he headed equity trading and, later, systems development. In 1981, he was fired from Salomon Brothers and was given a $10 million severance package.[16] Using this money, Bloomberg went on to set up a company named Innovative Market Systems. In 1982, Merrill Lynch became the new company's first customer, installing 22 of the company's Market Master terminals and investing $30 million in the company. The company was renamed Bloomberg L.P. in 1986. By 1987, it had installed 5,000 terminals. Within a few years, ancillary products including Bloomberg Tradebook (a trading platform), the Bloomberg Messaging Service, and the Bloomberg newswire were launched. As of 2009, the company had more than 250,000 terminals worldwide. His company also has a radio network, which currently has its flagship station as 1130 WBBR-AM in New York City. He left the position of CEO to pursue a political career as the mayor of New York. He was replaced as CEO by Lex Fenwick. The company is now led by president Dan Doctoroff, a former deputy mayor under Bloomberg.
As mayor of New York, Bloomberg declines to receive a city salary, accepting remuneration of $1.00 annually for his services. He maintains a public listing in the New York City phone directory, residing not in Gracie Mansion, the official mayor's mansion, but instead at his own home on the Upper East Side of Manhattan, at 17 East 79th Street between Madison and Fifth Avenues. He owns additional homes in London, Bermuda and Vail.[17]
Bloomberg is, by his own accounts at least, a frequent rider of the New York City Subway, particularly in the commute from his 79th Street home to his office at City Hall. An August 2007 story in The New York Times contradicted this notion, suggesting instead that he often was chauffeured by two New York Police Department-owned SUVs to an express train station to avoid having to change from the local to the express trains on the Lexington Avenue line.[18]
He has written an autobiography with help from a ghost writer, called Bloomberg by Bloomberg (1997, ISBN 0-471-15545-4).
Ο εφιάλτης που έγινε... όνειρο!
Οταν η λήξη της 3ης αγωνιστικής της φετινής Bundesliga έβρισκε την Μπάγερν Μονάχου στη 14η θέση της βαθμολογίας με μόλις 2 βαθμούς στο χειρότερο ξεκίνημά της έπειτα από 43 χρόνια, λίγοι φαντάζονταν ότι 9 μήνες μετά η ομάδα του Λουίς φαν Χάαλ, που επικρίθηκε έντονα, θα βρισκόταν δύο βήματα μακριά από ένα επίτευγμα πρωτόγνωρο στην ιστορία του γερμανικού ποδοσφαίρου. Οι βαυαροί, όμως, αποδείχθηκαν... πολύ σκληροί για να πεθάνουν κι έχοντας ήδη σηκώσει τη... σαλατιέρα, βάζουν πλώρη για άλλους δύο τίτλους που θα τους κάνουν την πρώτη γερμανική ομάδα που κατακτά το ονειρεμένο τρεμπλ.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.sport.gr/default.asp?pid=4&aid=64712#ixzz0ncIiGdFJ
Η ομάδα του Μονάχου είχε κατακτήσει το 22ο πρωτάθλημα στην ιστορία της ουσιαστικά από την προτελευταία αγωνιστική, αλλά το... σφράγισε με τη νίκη της με 3-1 επί της Χέρτα στο Βερολίνο το Σάββατο (8/5). Στις 15 Μαΐου αντιμετωπίζει τη Βέρντερ Βρέμης στον τελικό του DFB Pokal, ενώ στις 22 Μαΐου θα βρίσκεται στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου για το μεγάλο ευρωπαϊκό ραντεβού με την Ιντερ στον τελικό του Champions League.
Το 0/3 και οι γκρίνιες
Ισοπαλία 1-1 με τη Χόφενχαϊμ, ισοπαλία με το ίδιο σκορ με τη Βέρντερ Βρέμης στην Allianz Arena και ήττα 1-2 από τη Μάιντς ήταν ο απολογισμός της Μπάγερν στις 3 πρώτες αγωνιστικές του φετινού πρωταθλήματος.
Κύριος αποδέκτης των αποδοκιμασιών ήταν ο Λουίς φαν Χάαλ, ο οποίος... εκθειαζόταν όταν είχε πρωτοφτάσει στο Μόναχο. Η διοίκηση τον προσέλαβε για να διορθώσει τη... ζημιά που έκανε το "πείραμα Γιούργκεν Κλίνσμαν", όπως το αποκαλούσαν, ποντάροντας πολλά στην εμπειρία του, αλλά μετά τα πρώτα ατυχή αποτελέσματα τα πρώτα ερωτηματικά είχαν αρχίσει να βασανίζουν και τους θαυμαστές του.
Αλλωστε, ο ολλανδός δεν είναι γνωστός για την υποχωρητικότητά του κι αυτό φάνηκε και από τις επιλογές του, που... ξίνισαν σε πολλούς. Με τους Λούσιο και Ζε Ρομπέρτο να φεύγουν από την ομάδα και τον Φρανκ Ριμπερί τραυματία για μεγάλο χρονικό διάστημα, ο Φαν Χάαλ δεν δίστασε να παροπλίσει τον Μάριο Γκόμεζ, ο οποίος είχε έρθει... μετά βαΐων και κλάδων στο Μόναχο ως η ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία της Bundesliga ύψους 30-35 εκατομμυρίων ευρώ.
Ανανέωση και αντεπίθεση
Ο Αριεν Ρόμπεν αποδείχθηκε... λίρα 100 για τους βαυαρούς, ενώ και ο Ιβιτσα Ολιτς άρπαξε την ευκαιρία που του δόθηκε για να λάμψει και να συμβάλλει τα μέγιστα στην ανάκαμψη της Μπάγερν. Οι δυο τους πέτυχαν μια σειρά από κρίσιμα γκολ, βοηθώντας την ομάδα να χτίσει ένα αήττητο σερί 18 αγώνων, που ξεκίνησε τον Δεκέμβριο και σταμάτησε τον Μάρτιο.
Η επιβλητική νίκη με 4-1 επί της Γιουβέντους στους ομίλους του Champions League επέτρεψε στους βαυαρούς να προκριθούν στη νοκ άουτ φάση των 16, αλλά και πάλι οι εμφανίσεις της ομάδας δεν ικανοποιούσαν κι ενδεικτικά είναι τα λόγια του προέδρου της ομάδας, Ούλι Χένες, λίγο πριν τη χειμερινή διακοπή του πρωταθλήματος, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο απομάκρυνσης του ολλανδού από τον πάγκο: "Θα δούμε πώς θα είναι τα πράγματα στη διακοπή".
Οι παίκτες του Φαν Χάαλ πήγαν για διακοπές όντας στο -2 από την πρωτοπόρο Μπάγερ Λεβερκούζεν και στην 3η θέση και στην επιστροφή τους ανέβασαν στροφές. Ο ολλανδός έδειξε εμπιστοσύνη στους νεαρούς Ντιέγκο Κοντέντο, Χόλγκερ Μπαντστούμπερ και Τόμας Μίλερ και η ομάδα συνέχισε να ανεβαίνει.
Νικηφόρο σερί κι επιστροφή στην κορυφή
Η Μπάγερν κατάφερε να νικήσει τις απουσίες της και με ένα νικηφόρο σερί 13 αγώνων επέστρεψε στην κορυφή της βαθμολογίας, την οποία δεν είχε καταφέρει να πατήσει από τη σεζόν 2007-08 όταν κατέκτησε και τον τίτλο, την άνοιξη.
Το ασύλληπτο σουτ του Ρόμπεν στο 74ο λεπτό της αναμέτρησης με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έστειλε τους βαυαρούς στα ημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, για πρώτη φορά μετά το 2001, όταν και κατέκτησαν το τρόπαιο κι εκεί δεν αντιμετώπισαν ιδιαίτερη δυσκολία απέναντι στη Λιόν, σφραγίζοντας το εισιτήριο για τον τελικό.
Εποχή Φαν Χάαλ και η... επικίνδυνη υπόσχεση
Το... γλυκό φαίνεται να έχει δέσει ανάμεσα στην Μπάγερν και τον Φαν Χάαλ. Ο ολλανδός επανέφερε τους βαυαρούς στην κορυφή του γερμανικού πρωταθλήματος και μια ανάσα από την κορυφή της Ευρώπης, με τον Καρλ-Χάιντς Ρουμενίγκε να δηλώνει ευχαριστημένος: "Ελπίζουμε αυτό που βιώνουμε να είναι η αρχή της εποχής του Φαν Χάαλ".
Κι όσο ο... γάμος ανάμεσα στον τεχνικό και την ομάδα είναι επιτυχημένος, ίσως ο Φαν Χάαλ αρχίσει να σκέφτεται ξανά την ατάκα που είχε πει στους επικριτές του όταν οι 3 στόχοι της Μπάγερν φάνταζαν μακρινοί: "Θα φύγω από την Μπάγερν αν κερδίσουμε και τους τρεις τίτλους".
Το "πρόσεχε τί εύχεσαι" θα βρει άραγε την πλήρη εφαρμογή του;
Eisai Paixtaras ................
Εδώ ο -ερυθρόλευκος- κόσμος καίγεται και ο Ζεβλάκοφ το... χαβά του! Ο πολωνός αμυντικός του Ολυμπιακού λίγες ώρες μετά την ήττα από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα εθεάθη να ξενυχτάει σε μπουζουξίδικο της Λεωφόρου Συγγρού (Caramela) υπό τους ήχους του Σάκη Αρσενίου και της Ελενας Μεταξά, μέχρι τα ξημερώματα της Δευτέρας (10/5), με τους οπαδούς των πειραιωτών να έχουν... βγεί από τα ρούχα τους!
Στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό
Πέρασε στα ψιλά.
Μετά τα 28 δισ. ευρώ που έδωσε το κράτος στις τράπεζες, τώρα τους δίνει άλλα 10 από τα 110 δισ. του μηχανισμού στήριξης. Κανένας άλλος κλάδος δεν στηρίχθηκε, ούτε θα στηριχθεί όσο οι τράπεζες. Λογικό και αναγκαίο. Αλλά, και η στήριξη τους έχει ένα όριο. Στο κάτω-κάτω συνιστά διαστρέβλωση του ανταγωνισμού και της ελεύθερης αγοράς.
Στο φινάλε, αν δεν μπορούν, ας πάνε σε συγχωνεύσεις. Διαφορετικά η κυβέρνηση ας εθνικοποιήσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Μετά τα 28 δισ. ευρώ που έδωσε το κράτος στις τράπεζες, τώρα τους δίνει άλλα 10 από τα 110 δισ. του μηχανισμού στήριξης. Κανένας άλλος κλάδος δεν στηρίχθηκε, ούτε θα στηριχθεί όσο οι τράπεζες. Λογικό και αναγκαίο. Αλλά, και η στήριξη τους έχει ένα όριο. Στο κάτω-κάτω συνιστά διαστρέβλωση του ανταγωνισμού και της ελεύθερης αγοράς.
Στο φινάλε, αν δεν μπορούν, ας πάνε σε συγχωνεύσεις. Διαφορετικά η κυβέρνηση ας εθνικοποιήσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Να ποιοι φταίνε
Τα φέσια των κακών διαχειριστών.
Πόσο μας φέσωσαν ο εκσυγχρονιστής Σημίτης και ο επανιδρυτής Καραμανλής; 260 δισ. ευρώ!!! Ο κοντός στα οκτώ χρόνια του με περίπου 75 δισ. και ο χοντρός με 185 δισ. ευρώ. Ο δόκτωρ Αλογοσκούφης που μας έβαλε στην πρώτη επιτήρηση για να μας εξυγιάνει μας φόρτωσε 125 δισ., ενώ ο έμπορος Παπαθανασίου πρόλαβε σε εννιά μήνες να δανειστεί άλλα 60 δισ.
Κι αυτοί περνάνε καλά.
Πόσο μας φέσωσαν ο εκσυγχρονιστής Σημίτης και ο επανιδρυτής Καραμανλής; 260 δισ. ευρώ!!! Ο κοντός στα οκτώ χρόνια του με περίπου 75 δισ. και ο χοντρός με 185 δισ. ευρώ. Ο δόκτωρ Αλογοσκούφης που μας έβαλε στην πρώτη επιτήρηση για να μας εξυγιάνει μας φόρτωσε 125 δισ., ενώ ο έμπορος Παπαθανασίου πρόλαβε σε εννιά μήνες να δανειστεί άλλα 60 δισ.
Κι αυτοί περνάνε καλά.
Δευτέρα 10 Μαΐου 2010
Saved by the Fed ….. again!!
Αν νομίζεται ότι τα 200 ticks στο EUR/USD έχει κάτι να κάνει με τον υποτιθέμενο μηχανισμό στήριξης της ΕΕ .....
..... τότε δεν έχετε ψάξει αρκετά τις ειδήσεις.
Αυτό που έχει γίνε είναι ότι η Fed (και όχι η ΕκΤ) άνοιξε για άλλη μια φορά τις κάνουλες και θα προμηθεύσει διάφορες κεντρικές τράπεζες ανά τον κόσμο όλο (κυρίως της ΕκΤ) με δολάρια.
http://www.federalreserve.gov/newsevents/press/monetary/20100509a.htm
Release Date: May 9, 2010
For release at 9:15 p.m. EDT
In response to the re-emergence of strains in U.S. dollar short-term funding markets in Europe, the Bank of Canada, the Bank of England, the European Central Bank, the Federal Reserve, and the Swiss National Bank are announcing the re-establishment of temporary U.S. dollar liquidity swap facilities. These facilities are designed to help improve liquidity conditions in U.S. dollar funding markets and to prevent the spread of strains to other markets and financial centers. The Bank of Japan will be considering similar measures soon. Central banks will continue to work together closely as needed to address pressures in funding markets.
Federal Reserve Actions
The Federal Open Market Committee has authorized temporary reciprocal currency arrangements (swap lines) with the Bank of Canada, the Bank of England, the European Central Bank (ECB), and the Swiss National Bank. The arrangements with the Bank of England, the ECB, and the Swiss National Bank will provide these central banks with the capacity to conduct tenders of U.S. dollars in their local markets at fixed rates for full allotment, similar to arrangements that had been in place previously. The arrangement with the Bank of Canada would support drawings of up to $30 billion, as was the case previously.
These swap arrangements have been authorized through January 2011. Further details on these arrangements will be available shortly.
Για ποιο λόγο;
Το έχουμε αναλύσει πολλές φορές .... υπάρχει τεράστιο έλλειμα δολαρίων ανά τον κόσμο όλο!!
Την τελευταία φορά που η Fed χρησιμοποιήσει αυτό τον μηχανισμό είχε εκδώσει περίπου $500 δις. Και αν θυμάμαι καλά, η παρέμβαση είχε γίνει στα ίδια επίπεδα!!
Λες και οι κεντρικές τράπεζες έχουν τραβήξει κόκκινη γραμμή και έχουν συμφωνήσει ότι το δολάριο δεν θα ξεπεράσει το 1,25. Προφανώς κάτι ξέρουν για το 1,25 που αν ξεπεραστεί, all hell will break loose.
Προσωπικά δεν πιστεύω σε κόκκινες γραμμές, αλλά οι κεντρικές τράπεζες έχουν πάρα πολλά πυρομαχικά. Βέβαια στο τέλος τα πυρομαχικά θα τελειώσουν και η κόκκινη γραμμή θα ξεπεραστεί, απλά το πότε θα γίνει είναι αλλού παπά ευαγγέλιο.
Παρασκευή 7 Μαΐου 2010
Τα trading Programs ....τα σκατωσανε
Μία πρώτη απόφαση της SEC είναι η ΑΚΥΡΩΣΗ όλων των πράξεων που έγιναν κάτω από το 60% οποιασδήποτε μετοχής.
Τις θεωρούν ως λάθος του προγράμματος των computers αυτών των ίδιων των χρηματιστηρίων, του NYSE + Nasdaq.
Από παράληψη δεν αναφέραμε τις μετοχές που έπεσαν 100% και επανήλθαν:
«A number of stocks temporarily lost 100 percent of their value, including Boston Beer and Accenture.» η πληροφορία
από το site www.cnbc.com
Στον άνθρωπο που Θεοποιήθηκε από πολλούς (σχεδόν όλους εκτός Αμερικής) και κατακρίθηκε από πάρα πολλούς μέσα στην χώρα του.
Ποιο ήταν το πλεονέκτημά του; Δεν μιλούσε ποτέ σε δημοσιογράφους, ΠΟΤΕ. Και μιλούσε σαν μία σύγχρονη Πυθία. Πετούσε μία φράση
ακόμη και στο TEXT της FED και προσπαθούσαμε μέρες μετά να καταλάβουμε τι εννοούσε ο Χρησμός του…..
Ποιο ή ποια ήταν να μειονεκτήματα του; Πάρα πάρα πολλά.
Ανέλαβε την FED τον Αύγουστο του 1987 και σε 4 μήνες έσκασε στο πρόσωπό του το χρηματιστήριο, σημειώνοντας την πρώτη μετά το 1929
μεγάλη πτώση. Κανένας μας δεν έμαθε, ούτε το…FBI γιατί έγινε εκείνο το Κραχ, που κάποιοι από εμάς τους χρηματιστές Αμερικής, τον επό-
μενο χρόνο χάσαμε την δουλειά μας. Έκλεισαν χιλιάδες υποκαταστήματα με σκοπό την μείωση των εξόδων των Χρημ/κων εταιρειών και της μεί-
ωσης της έκτασης στον κίνδυνο από μία άλλη μη ελεγχόμενη πτώση.
Τι έκανε ο μάγος; Αποφάσισε να κανονίσει.. την αγορά και έτσι αν ο Dow έχανε 250 μονάδες θα σταματούσε για 2 ώρες τις συναλλαγές. Μέχρι
όμως να φτάσει στις 250 μονάδες, οι συναλλαγές με Computers, τα λεγόμενα Program trading, έπαυαν για 10 λεπτά, όταν ο Dow ανέβαινε η
έπεφτε 50 πόντους. Μέχρι εκεί έφτασαν οι νέοι κανόνες του.Και αυτός ο κανόνας μετά καταργήθηκε…. Όλα τα άλλα έμειναν ανεξέλεγκτα. Ποια;
Τα συνεχώς αυξανόμενα μαζί με την τεχνολογία FUNDS τα HEDGE funds και οι αγοραπωλησία μετοχών με Computers.
Πως γίνεται αυτή η συναλλαγή; Νομίζουμε ότι είναι αρκετά ενδιαφέρον να το ξέρει κανείς.
Δίνει ο Fund manager, στο computer του π.χ. 5 εκατομμύρια δολάρια και του δίνει την εντολή να παίξει μόνο του αγοράζοντας ή πουλώντας
(ανάλογα με το trend της αγοράς) 20-30 μετοχές. Το πρόγραμμα του c/p όταν βλέπει κάποιες μετοχές ή δείκτες να πέφτουν ας πούμε 3%,
ενεργοποιεί τις πωλήσεις και μέσα σε Δέκατα του δευτερολέπτου πουλάει χιλιάδες ή και εκατομμύρια μετοχές…. Ένας απλός επενδυτής βλέπει
την πτώση και έως ότου καταλάβει τι έγινε, ή μετοχή του έχει χάσει αξία όση θέλει το Computer…. Πέφτοντας όμως η μετοχή ή οι μετοχές, επηρεά-
ζουν κάποιο δείκτη τον οποίο το ίδιο…ή άλλο c/p έχει σαν σημείο ένδειξης περαιτέρω πτώσης και έτσι ενεργοποιείται και άλλο πρόγραμμα πωλήσεων
μεγαλύτερων των προηγουμένων και ούτω καθεξής και …..τον κακό τους τον καιρό !!!!!!
Στην Αμερική υπάρχει η εντολή GTC good till canceled,.Αυτό σημαίνει ότι αν η μετοχή παίζει πχ. στα 42,00 δολ δίνεις μία εντολή αγοράς στα 39,00
ή στα 30,00 ή στα 28,00 και η οποία δεν λήγει όπως όλες οι άλλες εντολές στην λήξη της ημέρας που δόθηκε αλλά μετά από ένα χρόνο με υποχρέ-
ωση της ανανέωσης ανά μήνα. Έτσι όταν το c/p πάρει εντολή από το πρόγραμμα του…να αρχίσει τις πωλήσεις στην εν λόγω μετοχή, συναντάει μικρές
αντιστάσεις στήριξης στα σημεία των GTC εντολών αγοράς 39-30- και 28,00. Πιο κάτω όμως δεν υπάρχει αγοραστής. Που να φανταστεί κανείς ότι θα
πέσει τόσο πολύ ή εν λόγω μετοχή σε μία ημέρα άνευ λόγου. Και τότε γίνεται το κραχ της μετοχής. Η τιμή από τα 28,00 και κάτω βουτάει στο κενό
και πάει στο 1,00 δολάριο ή και στο 0,1 cents (!!!!!). Εκεί όμως το ίδιο c/p αντιλαμβάνεται ότι δεν έχει παρακάτω και αντιστρέφει την κίνηση και αρχίζει
τις αγορές!!!!!. Όμως πάλι δεν υπάρχει κάποια εντολή πώλησης μιας και έχουν όλες ενεργοποιηθεί στην πτώση και έτσι δεν υπάρχει αντίσταση και
η τιμή επανέρχεται στα 40,00 δολάρια σε ΕΝΑ λεπτό….!!!!!!! Υπερβάλλουμε θα σκεφτήκατε, έτσι δεν είναι; Αμ δε!!!!! Αυτό ακριβώς έγινε χθες.
Μία μετοχή έπεσε από τα 42,00 στο 0,1 και γύρισε στα 39,00. !!!!!! Αν η μετοχή είναι Blue chip έχει πολλές εντολές και ως εκ τούτου η πτώση είναι
λίγο πιο…ελεγχόμενη.
Καταλήγοντας θα επανέλθουμε στην αρχή του σχολίου. Τα ανεξέλεγκτα program trading, χωρίς κανόνες και οι συναλλαγές των τραπεζών με margin 70/1
Και η διστακτικότητα του Greenspan να τα ελέγξει, μας έφτασαν εδώ (στο χθες). Να χάνει ο Dow 1000 μονάδες, την μεγαλύτερη πτώση σε μία ημέρα
στην ιστορία του και πριν ακόμη κλείσουν οι αγορές το FBI με εντολή του NYSE και του NASDAQ να προσπαθεί να βρει πως έγινε και από πιο computer
αυτός ο χαμός Δίχως κανένα νέο. Κανένα. Κάτι λένε σήμερα το πρωί ότι μάλλον από το Chicago ξεκίνησε το λάθος από παράκρουση …ενός computer
αλλά ακόμη είναι νωρίς κοιμούνται. Όταν ξυπνήσουν θα καταλάβουν πως αν συνεχίσουν έτσι θα καταλάβει και ο υπόλοιπος κόσμος ότι είναι πάρα πολύ
επικίνδυνες πλέον οι επενδύσεις και ‘όπως έχουμε ξαναγράψει είναι ήδη εκτός αγοράς μετρητά σε καταθετικούς λογαριασμού 2,9 τρις δολ. Τα Trading
Programs, ήταν περίπου το 29% των ημερήσιων συναλλαγών και τώρα πιστεύουν ότι έχει φτάσει ακόμη και το 75% λέει το CNBC. «In recent years, what
is known as high-frequency trading — rapid automated buying and selling — has taken off and now accounts for 50 to 75 percent of daily trading volume
Οι αλλαγές που θα έπρεπε να είχε κάνει η Ελλάδα
Κάθε Έλληνας ανεξαρτήτως παρατάξεως και ιδεολογίας θα ήθελε να δει την Ελλάδα να βγαίνει κερδισμένη από την προσφυγή της στο ΔΝΤ. Παρόλα αυτά οι χθεσινές κινητοποιήσεις έδωσαν μια άσχημη εικόνα κι άφησαν πολύ πικρή γεύση. Οι 3 νεκροί ήταν τα άδικα θύματα μιας κίνησης χωρίς πολύ σκέψη. Αναρωτιέμαι αν όλοι όσοι διαδήλωσαν, ήταν ενάντια στα νέα μέτρα ή ενάντια σε αυτούς που τα επιβάλλουν;
Την ευθύνη για τα γεγονότα την 5η Μαίου 2010, την έχει σύσσωμη η Ελληνική κυβέρνηση και περισσότερο ο πρωθυπουργός. Η αστυνομία για μια ακόμη φορά ήταν κατώτερη των προσδοκιών. Τα μέτρα που θα πάρει το ΔΝΤ και η Ελληνική κυβέρνηση είναι τα εντελώς αντίθετα από αυτά που παίρνει οποιαδήποτε οικονομία θέλει να ορθώσει ανάστημα κι όχι να διαλυθεί. Δυστυχώς δεν υπάρχει πολιτική βούληση καθότι ο πρωθυπουργός αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά “λίγος”. Το επίθετο δεν είναι αρκετό για να φέρει εις πέρας τις δύσκολες αποστολές που έχει αναλάβει. Ο ΓΑΠ δεν θέλει να συγκρουστεί με κανέναν, κι αυτό έχει οδηγήσει την χώρα σε ντελίριο.
Είναι ίσως η πρώτη φορά, που συμφωνώ με τους διαδηλωτές. Το πρόβλημα μου δεν είναι το οικονομικό αυτό καθεαυτό. Δεν είναι δυνατόν να κόβεις μισθούς από τους δημοσίους υπαλλήλους1 των 14ων μισθών και 1.200 €/μήνα και να μην κόβεις από τους υπαλλήλους της βουλής και τους βουλευτές τους μισθούς 16 & 15 επειδή είναι επιδόματα! Είναι γελοίο!!! Το ίδιο γελοίο είναι να διατηρεί ένας βουλευτής εν καιρό κρίσης 5.700 € βασικό μισθό και να πληρώνεται extra για συνεδριάσεις επιτροπών! Αυτά πρέπει να κοπούν πριν από οτιδήποτε άλλο!
Ο στρατηγός, όταν θέλει να δώσει το καλό παράδειγμα, όπως π.χ. ο Μ. Αλέξανδρος στο παρελθόν, πάει πρώτος στην μάχη! Θυσιάζεται για να δώσει το παράδειγμα. Εάν λοιπόν ο ΓΑΠ δεν κόψει από τον εαυτό του και την δική του ομάδα, ας μην περιμένει καμία απολύτως συναίνεση για τίποτα κι από κανένα.
Το δεύτερο σημείο που είναι και το σημαντικότερο – έχω ξαναγράψει γι αυτό – είναι η έμπρακτη και υπεύθυνη απόδοση ευθυνών. Αν δεν αποδοθούν ευθύνες, δεν θα στηρίξει κανείς μια προσπάθεια που είναι καταδικασμένη εξ αρχής. Δεν υπάρχει σοβαρός οικονομολόγος που να γνωρίζει την πολιτική κατάσταση, τα πρόσωπα και την πολιτικής ζωή στην Ελλάδα και να πιστεύει ότι η χώρα μας θα μπορέσει να γλιτώσει την χρεωκοπία μέσα στην επόμενη τριετία! Αν δεν ανεξαρτητοποιηθεί η δικαιοσύνη και δεν αποκτήσει την αξιοπιστία που της πρέπει σε μια δημοκρατία, είναι αδύνατο να γίνει οτιδήποτε ορθό!!!
Τα μέτρα κατά την γνώμη που θα πρέπει/έπρεπε να είχε πάρει η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έως τώρα είναι:
• Άμεση αλλαγή του νόμου περί ευθύνης βουλευτών. Πρέπει να δικάζονται από τα λαϊκά δικαστήρια. Πλέον θεωρούνται όλοι απατεώνες μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου στα μάτια του Ελληνικού λαού.
• Ανεξαρτητοποίηση της δικαιοσύνης από την κυβέρνηση για να μπορέσει να υπάρξει επαναφορά αξιοπιστίας στο Ελληνικό σύστημα δικαιοσύνης. Αλλιώς οποιοδήποτε μέτρο θα πάει στο βρόντο, όσο το τηρούν οι πολιτικοί μας τόσο θα το τηρήσουμε κι εμείς… Και μετά τι να θα πάρεις εκ του μη έχοντος (τον μαγικό αριθμό 3…) ;
• Μείωση υψηλόμισθων δημοσίων υπαλλήλων. Όλοι όσοι παίρνουν πάνω από 2.500 € πρέπει να τους κοπεί ο μισθός. Και 2.500 € στην Ελλάδα του 2010 με σίγουρη θέση και καθόλου πίεση για αποτέλεσμα είναι εξωφρενικός μισθός. Ένας βουλευτής που πληρώνεται 5.700 € παράγει κατά την γνώμη μου 600 € μετά βίας. Οπότε όλοι, βουλευτές πρωθυπουργοί κλπ. θα πρέπει να μειώσουν τους μισθούς τους στα 2.500 € (χαριστικό νούμερο κι αυτό…). Επίσης είναι δυνατόν ο κ. Προβόπουλος να έχει τέτοιο μισθό; Δεν είναι ο chairman σε hedge fund, την τράπεζα της Ελλαδίτσας διευθύνει! Σιγά τη θέση!!!! Θα έπρεπε να του κόψει τον μισθό στις 500.000 από 4 εκ. χωρίς μπόνους! Κρίση έχουμε!!!
• Σύνταξη πάνω από 1.200 € δεν νοείται να υπάρχει. Κι αν υπάρχει κόψτην αύριο. Οι συντάξεις είναι για να ζει ένας άνθρωπος στα γεράματα αξιοπρεπώς, όχι για να κάνει διακοπές στη Χαβάη με 3.500 € σύνταξη την ίδια στιγμή που ένας 18χρονος με 12 ώρες εργασία παίρνει στο χέρι 680 €. Αυτό είναι έγκλημα!!!! Κρατάς εξωφρενικό ποσοστό εισφορών στον ένα για να δίνεις πολλαπλάσια στον άλλο; Μα είμαστε καλά; Ποιος μαλάκας το σχεδίασε έτσι το σύστημα; (Βλ. Α. Παπανδρέου)
• Μείωση φορολογικών συντελεστών. Ναι, ναι μείωση!!! Να πέσουν όλα στο μισό, έτσι ώστε να έρθουν μικρομεσαίοι επενδυτές στη χώρα!! Δεν γίνεται αλλιώς, αν θέλει να αυξήσει τα έσοδα το κράτος πρέπει να υπάρξει εισροή κεφαλαίου! Δείτε την καμπύλη του Laffer!!! Ανάλυση του Γ. Καισάριου http://urlm.in/enpg.
• Μείωση του ΦΠΑ σε όλα τα προϊόντα που δεν είναι πολυτελείας στο 15% και 5% στα είδη πρώτης ανάγκης! Για να γίνουμε ανταγωνιστικοί και στην εγχώρια αγορά!!!
• Άνοιγμα των αγορών με ισχυρή παρουσία ελεγκτικού οργάνου για καταπολέμηση μονοπωλιακών πρακτικών και καρτέλ. Δεν δυνατόν το γάλα να το πληρώνουμε 2 φορές περισσότερο από έναν Γερμανό!!!
• Μείωση ασφαλιστικών εισφορών για τις επιχειρήσεις!! Δεν μπορείς να παίρνεις από τον εργαζόμενο το 50% του μισθού και να τον αφήνεις με 680 € όταν στον εργοδότη του κοστίζει 1500 € και να του παρέχεις υπηρεσίες επιπέδου Ουγκάντας!! Τα χρήματα πρέπει να πηγαίνουν στον εργαζόμενο κι ας αποφασίσει εκείνος τι θα τα κάνει!!!
• Ιδιωτικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων. Εάν δεν μπορείς να τις ελέγξεις άσε τον ανταγωνισμό να μπει μέσα, να δούμε τι θα γίνει!!! Δεν μπορεί η ΔΕΗ να χρεώνει εξωφρενικά ποσά για μια ΕΡΤ και η ΝΕΤ να βγαίνει 120+ εκ. χρεωστική κάθε χρόνο! Την ίδια στιγμή που έχει έναν Παπαδόπουλο να χρυσοπληρώνει!!! Έλεος!
• Αυτοματοποίηση του συστήματος συνταγογράφησης (φαρμακεία-νοσοκομεία) με ηλεκτρονικό σύστημα και 1 αριθμό ταυτοποίησης προσώπου (ΑΜΚΑ, Αρ. Ταυτότητας, ότι θέλεις πάρε). Έτσι δεν θα μπορεί ο κάθε γιατρός να γράφει ότι του κατέβει.
• Άνοιγμα στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Έχουμε κρίση υποτίθεται, έχουμε ίσως την πιο ακριβή παιδεία στην Ευρώπη και τα πανεπιστήμια μας πιάνουν πάτο επειδή κι εκεί το μόνο που απασχολεί τον κόσμο είναι η κομματική ταυτότητα. Είναι δυνατόν να χάνουμε τόσα εκατομμύρια σε σπουδές Ελλήνων σε μέτρια πανεπιστήμια του εξωτερικού; Αν θέλει κάποιος να πάει στο Harvard, το MIT ή το LSE ας πάει!!! Οι άλλοι θα μείνουν εδώ!!! Θα φέρουμε και ένα σωρό Βαλκάνιους!!! Και τα σχολεία ας τα κάνουν ολοήμερα. Οι εξετάσεις εισαγωγής στα πανεπιστήμια πρέπει να καταργηθούν!!!
• Κατάργηση επαγγελμάτων που ανήκουν στο 1904, του τύπου “Συμβολαιογράφος“. Αφού μπορεί κι ο δικηγόρος να την κάνει τη δουλειά, γιατί θέλουμε συμβολαιογράφο; Μας περισσεύουν ή πρέπει να διατηρήσουμε κάποιον απλά και μόνο επειδή πήρε το πτυχίο του; Ταυτόχρονα (προφανώς) πρέπει να γίνει και το άνοιγμα επαγγελμάτων τύπου φαρμακοποιών, όποιος έχει πτυχίο πρέπει να έχει την δυνατότητα να ανοίγει και φαρμακείο.
• Αυτοματοποίηση διαδικασιών για την δημιουργία εταιριών. Γιατί έχουμε 15 είδη εταιριών; ΑΕ, ΕΠΕ, ΟΕ, κλπ; Αν χωριστούν σε 2 είδη, μικρές και μεγάλες θα είναι εύκολα κι απλά. Επίσης, η ίδρυση εταιρίας πρέπει να είναι 1 click σε μια σελίδα στο internet. Τίποτε άλλο, τα λοιπά έξοδα (συμβολαιογράφος, επιμελητήρια, κλπ) πρέπει να φύγουν από τη μέση άμεσα! Είναι εξωφρενικό το κόστος και η γραφειοκρατία που ενισχύει και το “λάδωμα” στην χώρα μας!
• Ιδιωτική διοίκηση σε δημόσια εταιρία. Τι κι αν είναι δημόσια εταιρία ο ΟΣΕ; Αν δεν μπορείς να τον ελέγξεις πάρε έναν manager από τον ιδιωτικό τομέα και βάλτον υπεύθυνο! Θα κριθεί εκ του αποτελέσματος κι αν κλέψει, έχεις κάθε άνεση να τον βάλεις στα κάτεργα!
• Κατάργηση της στρατιωτικής θητείας. Ας κάνουμε ένα σώμα σαν την λεγεώνα των ξένων: Να είναι ετοιμοπόλεμο για να προασπίζει τα συμφέροντα της χώρας!!! Τι να το κάνω να πηγαίνουμε έτσι κι αλλιώς σε κάθε πόλεμο γιατί μας αναγκάζουν οι “ξένοι” σαν ειρηνευτική δύναμη από την μία και να μην “παίρνουμε” ποτέ τίποτα, κι από την άλλη να είναι μέτρο καταπολέμησης της ανεργίας οι στρατιωτικοί; Και οι φαντάροι που κοσμούν τα στρατόπεδα… ΕΛΕΟΣ. Αυτοί είναι εργατικό δυναμικό που ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΙ.
• Απλοποίηση των διαδικασιών δόμησης και λίγη διαφάνεια στις πολεοδομίες. (Αυτό όμως πάει χέρι-χέρι με την ανεξαρτητοποίηση της δικαιοσύνης…)
• Οι μισθοί στον δημόσιο τομέα πρέπει να χαμηλώσουν απελπιστικά. Δεν είναι λογικό να πληρώνεται αδρά ένας δημόσιος υπάλληλος χωρίς πίεση για αποτέλεσμα και να πληρώνεται πενιχρά ένας ιδιωτικός υπάλληλος. Την αφρόκρεμα την παίρνει εδώ και χρόνια το δημόσιο και την αδρανοποιεί. Αν πέσουν οι μισθοί στο δημόσιο και μειωθούν οι ασφαλιστικές εισφορές οι μισθοί θα ανέβουν, η ανταγωνιστικότητα των Ελληνικών επιχειρήσεων θα ανέβει και θα δημιουργηθεί ένας ορθολογικός κύκλος…
• Τέλος, ένα ακόμη σημαντικό για την δημοκρατία θα ήταν ένα “φεουδαρχικού” τύπου κράτος. Το 70% του εισοδήματος μιας περιοχής καλό θα ήταν να το διαχειρίζεται άμεσα ο Δήμαρχος/Νομάρχης (και μόνο Νομάρχη να είχαμε, σιγά το μέγεθος των Ελληνικών νομών…) και το υπόλοιπο να κατεβαίνει στην Αθήνα, όπου θα αποφασίζουν που και πως θα το χρησιμοποιήσουν.
Υπάρχουν κι άλλες αλλαγές που θα βοηθούσαν την χώρα να κινηθεί προς το καλύτερο. Αν θέλετε συμπληρώστε, αλλά αν δεν γίνουν όλα αυτά μαζί, δεν βλέπω τρόπο να βγει η χώρα από την κρίση.
Για την ώρα, ότι φορολογικούς συντελεστές και να βάλουν ότι και να αυξήσουν, έχει σταματήσει να κινείται χρήμα στην χώρα μας. Δεν μπορείς να πάρεις τίποτε από κάποιον που δεν έχει να σου δώσει.
• Δεν έχω καθόλου καλή εντύπωση για τους Δημοσίους Υπαλλήλους στην Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αντί-παραγωγικότητας.
Παναγιώτης Ατματζίδης
http://www.convalesco.org
“Never argue with an idiot. They bring you down to their level and beat you with experience.”
Την ευθύνη για τα γεγονότα την 5η Μαίου 2010, την έχει σύσσωμη η Ελληνική κυβέρνηση και περισσότερο ο πρωθυπουργός. Η αστυνομία για μια ακόμη φορά ήταν κατώτερη των προσδοκιών. Τα μέτρα που θα πάρει το ΔΝΤ και η Ελληνική κυβέρνηση είναι τα εντελώς αντίθετα από αυτά που παίρνει οποιαδήποτε οικονομία θέλει να ορθώσει ανάστημα κι όχι να διαλυθεί. Δυστυχώς δεν υπάρχει πολιτική βούληση καθότι ο πρωθυπουργός αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά “λίγος”. Το επίθετο δεν είναι αρκετό για να φέρει εις πέρας τις δύσκολες αποστολές που έχει αναλάβει. Ο ΓΑΠ δεν θέλει να συγκρουστεί με κανέναν, κι αυτό έχει οδηγήσει την χώρα σε ντελίριο.
Είναι ίσως η πρώτη φορά, που συμφωνώ με τους διαδηλωτές. Το πρόβλημα μου δεν είναι το οικονομικό αυτό καθεαυτό. Δεν είναι δυνατόν να κόβεις μισθούς από τους δημοσίους υπαλλήλους1 των 14ων μισθών και 1.200 €/μήνα και να μην κόβεις από τους υπαλλήλους της βουλής και τους βουλευτές τους μισθούς 16 & 15 επειδή είναι επιδόματα! Είναι γελοίο!!! Το ίδιο γελοίο είναι να διατηρεί ένας βουλευτής εν καιρό κρίσης 5.700 € βασικό μισθό και να πληρώνεται extra για συνεδριάσεις επιτροπών! Αυτά πρέπει να κοπούν πριν από οτιδήποτε άλλο!
Ο στρατηγός, όταν θέλει να δώσει το καλό παράδειγμα, όπως π.χ. ο Μ. Αλέξανδρος στο παρελθόν, πάει πρώτος στην μάχη! Θυσιάζεται για να δώσει το παράδειγμα. Εάν λοιπόν ο ΓΑΠ δεν κόψει από τον εαυτό του και την δική του ομάδα, ας μην περιμένει καμία απολύτως συναίνεση για τίποτα κι από κανένα.
Το δεύτερο σημείο που είναι και το σημαντικότερο – έχω ξαναγράψει γι αυτό – είναι η έμπρακτη και υπεύθυνη απόδοση ευθυνών. Αν δεν αποδοθούν ευθύνες, δεν θα στηρίξει κανείς μια προσπάθεια που είναι καταδικασμένη εξ αρχής. Δεν υπάρχει σοβαρός οικονομολόγος που να γνωρίζει την πολιτική κατάσταση, τα πρόσωπα και την πολιτικής ζωή στην Ελλάδα και να πιστεύει ότι η χώρα μας θα μπορέσει να γλιτώσει την χρεωκοπία μέσα στην επόμενη τριετία! Αν δεν ανεξαρτητοποιηθεί η δικαιοσύνη και δεν αποκτήσει την αξιοπιστία που της πρέπει σε μια δημοκρατία, είναι αδύνατο να γίνει οτιδήποτε ορθό!!!
Τα μέτρα κατά την γνώμη που θα πρέπει/έπρεπε να είχε πάρει η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έως τώρα είναι:
• Άμεση αλλαγή του νόμου περί ευθύνης βουλευτών. Πρέπει να δικάζονται από τα λαϊκά δικαστήρια. Πλέον θεωρούνται όλοι απατεώνες μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου στα μάτια του Ελληνικού λαού.
• Ανεξαρτητοποίηση της δικαιοσύνης από την κυβέρνηση για να μπορέσει να υπάρξει επαναφορά αξιοπιστίας στο Ελληνικό σύστημα δικαιοσύνης. Αλλιώς οποιοδήποτε μέτρο θα πάει στο βρόντο, όσο το τηρούν οι πολιτικοί μας τόσο θα το τηρήσουμε κι εμείς… Και μετά τι να θα πάρεις εκ του μη έχοντος (τον μαγικό αριθμό 3…) ;
• Μείωση υψηλόμισθων δημοσίων υπαλλήλων. Όλοι όσοι παίρνουν πάνω από 2.500 € πρέπει να τους κοπεί ο μισθός. Και 2.500 € στην Ελλάδα του 2010 με σίγουρη θέση και καθόλου πίεση για αποτέλεσμα είναι εξωφρενικός μισθός. Ένας βουλευτής που πληρώνεται 5.700 € παράγει κατά την γνώμη μου 600 € μετά βίας. Οπότε όλοι, βουλευτές πρωθυπουργοί κλπ. θα πρέπει να μειώσουν τους μισθούς τους στα 2.500 € (χαριστικό νούμερο κι αυτό…). Επίσης είναι δυνατόν ο κ. Προβόπουλος να έχει τέτοιο μισθό; Δεν είναι ο chairman σε hedge fund, την τράπεζα της Ελλαδίτσας διευθύνει! Σιγά τη θέση!!!! Θα έπρεπε να του κόψει τον μισθό στις 500.000 από 4 εκ. χωρίς μπόνους! Κρίση έχουμε!!!
• Σύνταξη πάνω από 1.200 € δεν νοείται να υπάρχει. Κι αν υπάρχει κόψτην αύριο. Οι συντάξεις είναι για να ζει ένας άνθρωπος στα γεράματα αξιοπρεπώς, όχι για να κάνει διακοπές στη Χαβάη με 3.500 € σύνταξη την ίδια στιγμή που ένας 18χρονος με 12 ώρες εργασία παίρνει στο χέρι 680 €. Αυτό είναι έγκλημα!!!! Κρατάς εξωφρενικό ποσοστό εισφορών στον ένα για να δίνεις πολλαπλάσια στον άλλο; Μα είμαστε καλά; Ποιος μαλάκας το σχεδίασε έτσι το σύστημα; (Βλ. Α. Παπανδρέου)
• Μείωση φορολογικών συντελεστών. Ναι, ναι μείωση!!! Να πέσουν όλα στο μισό, έτσι ώστε να έρθουν μικρομεσαίοι επενδυτές στη χώρα!! Δεν γίνεται αλλιώς, αν θέλει να αυξήσει τα έσοδα το κράτος πρέπει να υπάρξει εισροή κεφαλαίου! Δείτε την καμπύλη του Laffer!!! Ανάλυση του Γ. Καισάριου http://urlm.in/enpg.
• Μείωση του ΦΠΑ σε όλα τα προϊόντα που δεν είναι πολυτελείας στο 15% και 5% στα είδη πρώτης ανάγκης! Για να γίνουμε ανταγωνιστικοί και στην εγχώρια αγορά!!!
• Άνοιγμα των αγορών με ισχυρή παρουσία ελεγκτικού οργάνου για καταπολέμηση μονοπωλιακών πρακτικών και καρτέλ. Δεν δυνατόν το γάλα να το πληρώνουμε 2 φορές περισσότερο από έναν Γερμανό!!!
• Μείωση ασφαλιστικών εισφορών για τις επιχειρήσεις!! Δεν μπορείς να παίρνεις από τον εργαζόμενο το 50% του μισθού και να τον αφήνεις με 680 € όταν στον εργοδότη του κοστίζει 1500 € και να του παρέχεις υπηρεσίες επιπέδου Ουγκάντας!! Τα χρήματα πρέπει να πηγαίνουν στον εργαζόμενο κι ας αποφασίσει εκείνος τι θα τα κάνει!!!
• Ιδιωτικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων. Εάν δεν μπορείς να τις ελέγξεις άσε τον ανταγωνισμό να μπει μέσα, να δούμε τι θα γίνει!!! Δεν μπορεί η ΔΕΗ να χρεώνει εξωφρενικά ποσά για μια ΕΡΤ και η ΝΕΤ να βγαίνει 120+ εκ. χρεωστική κάθε χρόνο! Την ίδια στιγμή που έχει έναν Παπαδόπουλο να χρυσοπληρώνει!!! Έλεος!
• Αυτοματοποίηση του συστήματος συνταγογράφησης (φαρμακεία-νοσοκομεία) με ηλεκτρονικό σύστημα και 1 αριθμό ταυτοποίησης προσώπου (ΑΜΚΑ, Αρ. Ταυτότητας, ότι θέλεις πάρε). Έτσι δεν θα μπορεί ο κάθε γιατρός να γράφει ότι του κατέβει.
• Άνοιγμα στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Έχουμε κρίση υποτίθεται, έχουμε ίσως την πιο ακριβή παιδεία στην Ευρώπη και τα πανεπιστήμια μας πιάνουν πάτο επειδή κι εκεί το μόνο που απασχολεί τον κόσμο είναι η κομματική ταυτότητα. Είναι δυνατόν να χάνουμε τόσα εκατομμύρια σε σπουδές Ελλήνων σε μέτρια πανεπιστήμια του εξωτερικού; Αν θέλει κάποιος να πάει στο Harvard, το MIT ή το LSE ας πάει!!! Οι άλλοι θα μείνουν εδώ!!! Θα φέρουμε και ένα σωρό Βαλκάνιους!!! Και τα σχολεία ας τα κάνουν ολοήμερα. Οι εξετάσεις εισαγωγής στα πανεπιστήμια πρέπει να καταργηθούν!!!
• Κατάργηση επαγγελμάτων που ανήκουν στο 1904, του τύπου “Συμβολαιογράφος“. Αφού μπορεί κι ο δικηγόρος να την κάνει τη δουλειά, γιατί θέλουμε συμβολαιογράφο; Μας περισσεύουν ή πρέπει να διατηρήσουμε κάποιον απλά και μόνο επειδή πήρε το πτυχίο του; Ταυτόχρονα (προφανώς) πρέπει να γίνει και το άνοιγμα επαγγελμάτων τύπου φαρμακοποιών, όποιος έχει πτυχίο πρέπει να έχει την δυνατότητα να ανοίγει και φαρμακείο.
• Αυτοματοποίηση διαδικασιών για την δημιουργία εταιριών. Γιατί έχουμε 15 είδη εταιριών; ΑΕ, ΕΠΕ, ΟΕ, κλπ; Αν χωριστούν σε 2 είδη, μικρές και μεγάλες θα είναι εύκολα κι απλά. Επίσης, η ίδρυση εταιρίας πρέπει να είναι 1 click σε μια σελίδα στο internet. Τίποτε άλλο, τα λοιπά έξοδα (συμβολαιογράφος, επιμελητήρια, κλπ) πρέπει να φύγουν από τη μέση άμεσα! Είναι εξωφρενικό το κόστος και η γραφειοκρατία που ενισχύει και το “λάδωμα” στην χώρα μας!
• Ιδιωτική διοίκηση σε δημόσια εταιρία. Τι κι αν είναι δημόσια εταιρία ο ΟΣΕ; Αν δεν μπορείς να τον ελέγξεις πάρε έναν manager από τον ιδιωτικό τομέα και βάλτον υπεύθυνο! Θα κριθεί εκ του αποτελέσματος κι αν κλέψει, έχεις κάθε άνεση να τον βάλεις στα κάτεργα!
• Κατάργηση της στρατιωτικής θητείας. Ας κάνουμε ένα σώμα σαν την λεγεώνα των ξένων: Να είναι ετοιμοπόλεμο για να προασπίζει τα συμφέροντα της χώρας!!! Τι να το κάνω να πηγαίνουμε έτσι κι αλλιώς σε κάθε πόλεμο γιατί μας αναγκάζουν οι “ξένοι” σαν ειρηνευτική δύναμη από την μία και να μην “παίρνουμε” ποτέ τίποτα, κι από την άλλη να είναι μέτρο καταπολέμησης της ανεργίας οι στρατιωτικοί; Και οι φαντάροι που κοσμούν τα στρατόπεδα… ΕΛΕΟΣ. Αυτοί είναι εργατικό δυναμικό που ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΙ.
• Απλοποίηση των διαδικασιών δόμησης και λίγη διαφάνεια στις πολεοδομίες. (Αυτό όμως πάει χέρι-χέρι με την ανεξαρτητοποίηση της δικαιοσύνης…)
• Οι μισθοί στον δημόσιο τομέα πρέπει να χαμηλώσουν απελπιστικά. Δεν είναι λογικό να πληρώνεται αδρά ένας δημόσιος υπάλληλος χωρίς πίεση για αποτέλεσμα και να πληρώνεται πενιχρά ένας ιδιωτικός υπάλληλος. Την αφρόκρεμα την παίρνει εδώ και χρόνια το δημόσιο και την αδρανοποιεί. Αν πέσουν οι μισθοί στο δημόσιο και μειωθούν οι ασφαλιστικές εισφορές οι μισθοί θα ανέβουν, η ανταγωνιστικότητα των Ελληνικών επιχειρήσεων θα ανέβει και θα δημιουργηθεί ένας ορθολογικός κύκλος…
• Τέλος, ένα ακόμη σημαντικό για την δημοκρατία θα ήταν ένα “φεουδαρχικού” τύπου κράτος. Το 70% του εισοδήματος μιας περιοχής καλό θα ήταν να το διαχειρίζεται άμεσα ο Δήμαρχος/Νομάρχης (και μόνο Νομάρχη να είχαμε, σιγά το μέγεθος των Ελληνικών νομών…) και το υπόλοιπο να κατεβαίνει στην Αθήνα, όπου θα αποφασίζουν που και πως θα το χρησιμοποιήσουν.
Υπάρχουν κι άλλες αλλαγές που θα βοηθούσαν την χώρα να κινηθεί προς το καλύτερο. Αν θέλετε συμπληρώστε, αλλά αν δεν γίνουν όλα αυτά μαζί, δεν βλέπω τρόπο να βγει η χώρα από την κρίση.
Για την ώρα, ότι φορολογικούς συντελεστές και να βάλουν ότι και να αυξήσουν, έχει σταματήσει να κινείται χρήμα στην χώρα μας. Δεν μπορείς να πάρεις τίποτε από κάποιον που δεν έχει να σου δώσει.
• Δεν έχω καθόλου καλή εντύπωση για τους Δημοσίους Υπαλλήλους στην Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αντί-παραγωγικότητας.
Παναγιώτης Ατματζίδης
http://www.convalesco.org
“Never argue with an idiot. They bring you down to their level and beat you with experience.”
Πέμπτη 6 Μαΐου 2010
Greek End Game
Many commentators now believe that Greece will end up restructuring its debt — a euphemism for partial repudiation. I agree. But the reasoning seems to stop there, which is wrong. In effect, the consensus that Greece will end up defaulting is probably too optimistic. I’m growing increasingly convinced that Greece will end up leaving the euro, too.
I’ve basically laid out the logic already: even with a debt restructuring, Greece will be in deep trouble, forced to engage in severe austerity — and provoke a deep slump — just to close the primary, non-interest deficit.
The only thing that could reduce that need for austerity would be something that helped the economy expand, or at least not contract as much. This would reduce the economic pain; it would also increase revenues, reducing the needed amount of fiscal austerity.
But the only route to economic expansion is higher exports — which can only be achieved if Greek costs and prices fall sharply relative to the rest of Europe.
If Greece were a highly cohesive society with collective wage-setting, a sort of Aegean Austria, it might be possible to do this via a collectively agreed reduction in wages across the board –an “internal devaluation.” But as today’s grim events show, it isn’t.
The alternative is a devaluation — which means leaving the euro.
Any announcement of plans to leave the euro would, as Eichengreen points out, trigger disastrous bank runs. By the same token, any suggestion by outside players, like the ECB, that the option exists would amount to invoking a speculative attack on Greek banks, and therefore can’t be made. The whole thing is effectively undiscussable.
But that doesn’t mean it can’t happen. Greece is already starting to look like Argentina 2001.
Again, this isn’t an alternative to debt restructuring; it’s what might be needed in addition to debt restructuring to make the fiscal adjustment possible.
I hope that somewhere, deep in the bowels of the ECB and the Greek Ministry of Finance, people are thinking about the unthinkable. Because this awful outcome is starting to look better than the alternatives.
I’ve basically laid out the logic already: even with a debt restructuring, Greece will be in deep trouble, forced to engage in severe austerity — and provoke a deep slump — just to close the primary, non-interest deficit.
The only thing that could reduce that need for austerity would be something that helped the economy expand, or at least not contract as much. This would reduce the economic pain; it would also increase revenues, reducing the needed amount of fiscal austerity.
But the only route to economic expansion is higher exports — which can only be achieved if Greek costs and prices fall sharply relative to the rest of Europe.
If Greece were a highly cohesive society with collective wage-setting, a sort of Aegean Austria, it might be possible to do this via a collectively agreed reduction in wages across the board –an “internal devaluation.” But as today’s grim events show, it isn’t.
The alternative is a devaluation — which means leaving the euro.
Any announcement of plans to leave the euro would, as Eichengreen points out, trigger disastrous bank runs. By the same token, any suggestion by outside players, like the ECB, that the option exists would amount to invoking a speculative attack on Greek banks, and therefore can’t be made. The whole thing is effectively undiscussable.
But that doesn’t mean it can’t happen. Greece is already starting to look like Argentina 2001.
Again, this isn’t an alternative to debt restructuring; it’s what might be needed in addition to debt restructuring to make the fiscal adjustment possible.
I hope that somewhere, deep in the bowels of the ECB and the Greek Ministry of Finance, people are thinking about the unthinkable. Because this awful outcome is starting to look better than the alternatives.
Δείχνει τις σχέσεις χρέους μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.
Το ενδιαφέρον είναι το ότι ο ένας χρωστάει στον άλλον σαν ένα ιστό αράχνης.
Η διαφορά με τις ΗΠΑ είναι το εξής. Στην Αμερική οι πολιτείες χρωστάνε σε ομολογιούχους, δεν χρωστούν σε άλλες πολιτείες.
Αν για παράδειγμα πτωχεύσει η California, δεν θα πτωχεύσει και κάποια άλλη πολιτεία διότι δεν πλήρωσε η California.
Αντίθετα στην Ευρώπη, αν πτωχεύσει κάποιο κράτος, τότε δεν θα χάσουν λεφτά μόνο οι ομολογιούχοι, αλλά μάλλον θα πτωχεύσει και κάποιο άλλο κράτος από αυτή την πτώχευση.
Για παράδειγμα, ενώ η Ελλάδα είναι το 2% του ΑΕΠ της ΕΕ, όλοι φοβούνται μια πτώχευση της Ελλάδος διότι θα προκαλέσει τριγμούς και ίσως και διάλυση της ΕΕ (από ότι μας λένε δηλαδή).
Τι θα γίνει άραγε αν ξαφνικά παρουσιάσει κάποια ανάλογα προβλήματα η Ιταλία;
Το πάρτυ τελείωσε. τα κεφάλια μέσα
Τη δεκαετία του `70 τη θυμάμαι σαν χθες. Κυκλοφορούσαν παντού τα Fiat 127, τα Zastava, και οι μηχανές Floretta. Οι σπορτίφ τύποι είχαν Autobianchi Abarth (με 53 άλογα παρακαλώ), και οι σώφρονες. Austin Morris Allegro! Το σάντουιτς με γύρο κόστιζε 3 δραχμές, με σουτζουκάκι 2, και το λεωφορείο μία δραχμή (με πάσο 50 λεπτά). Αν έδινες εικοσάρικο, ο εισπράκτορας ή ο σουβλατζής σε μάλωνε, διότι δεν είχε. να στο χαλάσει. Τόσο καλά.
Και μετά ήρθε η δεκαετία του 80. Και το ΠΑΣΟΚ. Και γέλασε το χείλι του κάθε πικραμένου. Το δημόσιο άνοιξε τις πόρτες του στον κάθε αναξιοπαθούντα που δήλωνε σοσιαλιστής, η Ελλάδα απέκτησε «ανεξάρτητη» διεθνή φωνή, μια νέα τάξη αναδύθηκε απ` το πουθενά, και οι ρεμούλες έγιναν κανόνας. Η χαρά του αφισοκολλητή. Το βασίλειο της συνδικαλιστικής αυθαιρεσίας. Όπως και της φτηνής ρητορικής. «Έξω οι βάσεις του θανάτου», «Ζήτω η Λιβύη», μελετήστε το «πράσινο βιβλίο» του Καντάφι, και άλλα πολλά παρόμοια. Ώσπου ήρθε το τέλος. Τα αναπόφευκτα σκάνδαλα οδήγησαν σε ειδικά δικαστήρια, ψευδεπίγραφους κήνσορες, και στο «Τσοβόλα δώστα όλα», και από κει πάνε κι`άλλοι. Και σκάει μύτη ο Μητσοτάκης με τον Μαυρίκη και τον Σωκρατάκια που έλεγε και ο μακαρίτης ο Κίτσος και μπρρρ..
Τη δεκαετία του `90 που ακολούθησε, τα κεφάλια μπήκαν κάπως μέσα, αλλά τότε ήταν που ανδρώθηκαν τα πραγματικά λαμόγια. Τα σκυλάδικα γνώρισαν πιένες. Η Λιάνη ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου. Πίσω της υπήρχε μια ολόκληρη συνομοταξία πεινασμένων και συνάμα αγριεμένων ασύδοτων. Με το χαμόγελο της Κολυνός. «Σοσιαλιστικά» βαμπίρ. Μαζεύοντας όμως γύρω τους και τη πλέμπα. Και έτσι είδαμε το μοναδικό φαινόμενο, η κάθε γειτονιά να έχει και από μια ΕΛΔΕ, όπως κάποτε είχε από μια ντισκοτέκ. Χαμός στο ίσιωμα. Κόσμος και κοσμάκης καταχρεώθηκε για να μπορεί να γίνει «παίκτης». Χα και πάλι χα. Κάποιοι όμως ανησυχούσαν από τότε. Είχαν υπόψη τους τη λευκή βίβλο της ΕΟΚ, που ελάχιστη της δόθηκε δημοσιότητα.
Και μετά ήρθε το ευρώ. Στην αρχή χαρήκαμε, καθότι αισθανθήκαμε Ευρωπαίοι. Το χρόνιο όνειρο της ψωροκώσταινας. Μέχρι που συνειδητοποιήσαμε πως το ευρώ, που είχε κλειδώσει στις 340 δραχμές, ισοδυναμούσε με το παλιό κατοστάρικο. Κάποτε αγοράζαμε το φραπέ 140 δραχμές και σκοτωνόμασταν με τον σερβιτόρο για τα ρέστα από τις 150. Τώρα έφτασε το φραπέ στα 5 ευρώ και αισθανόμαστε γύφτοι αν δεν αφήσουμε 1 Ε πουρμπουάρ (340 δραχμές παρακαλώ).
Παρόλα αυτά, λίγο τα ευρωπαϊκά πακέτα, λίγο η Ολυμπιάδα, λίγο η τραπεζική απελευθέρωση της δανειοδότησης, λίγο η στρεβλή ανάπτυξη, λίγο η καρακατσουλίστικη τιβί μας, και γίναμε όλοι μπρούκληδες. Πήξαμε να βλέπουμε BMW και Μερτσέντες αγορασμένες με 136 άτοκες(!) δόσεις. Γεμίσαμε από χάϊδες τυπάδες και αισθησιακές μοντέλες (όλες ξανθιές) γκλαμουράτες. Εκεί που κάποτε βλέπαμε μόνο μουσάτους αγωνιστές, και αξύριστες κνίτισες, γεμίσαμε από τεκνά και σεξοβόμβες. 50 τηλεοπτικά κανάλια η Νέα Υόρκη; 150 εμείς. Home Cinemas, Pentium, Playstation, lap tops, flat screen 42 inch HD TV's, και πάει λέγοντας. Όχι παίζουμε. Και νάσου Ολυμπιάδα σούπερ φαντεζί, και νάσου ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, και πίσω και σας φάγαμε κουφάλες λιγούρηδες Ευρωπαίοι. Ελλάδα ρε..
Ναι, αλλά ήρθε πλέον και η ώρα του λογαριασμού. Με π..ς αυγά δεν βάφονται. Η αιώνια σοφία του απλού λαού επαληθεύτηκε για μια ακόμη φορά. Όλα ήταν σικέ. Τεράστιο το έλλειμμα, τεράστιο το δημόσιο χρέος, και πάπαλα οι ντεμέκ σωτήρες πολιτικοί μας. Ανθρωπάκια και αυτοί, που ψάχνουν να κάνουν τη καλή τους με καμιά γρηγοράδα. Και μετά μην τους είδατε, μην τους απαντήσατε. Πάντα φταίνε οι προηγούμενοι. Και νάμαστε ξανά μανά, εσείς και εγώ, οι μέσοι Έλληνες δηλαδή, ενώπιοι ενωπίω του ΔΝΤ και του κάθε Τρισέ. Της σκληρής πραγματικότητας. Και ξαφνικά έντρομοι συνειδητοποιούμε, πως τελικά οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν μας πολυσυμπαθούν. Ήταν όλα μια αυταπάτη. Τους αρέσουν τα τζατζίκια και οι παραλίες μας, αλλά πέραν τούτων .. τίποτα. Μας απεχθάνονται και μας θεωρούν τσαμπατζήδες και απατεώνες. Και ο κύκλος κλείνει.
Μας βλέπω ξανά με λαχανί Zastava και πειραγμένα Lada (με 6 προβολείς ομίχλης) να κάνουμε κόντρες στις παραλιακές. Αν φυσικά υπάρχουν χρήματα για βενζίνη. Αλλιώς υπάρχουν και τα παπάκια (με φωσφοριζέ ζάντες) για τα τρελά γούστα.
Το ride είναι over, που λένε και οι Αμερικάνοι σύμμαχοί μας. Το ελληνικό λούνα παρκ τελείωσε. Εκτροχιάστηκε, όπως στις ταινίες με το δαιμονισμένο τρενάκι του τρόμου. Ήταν όμως εντυπωσιακό όσο κράτησε. Και όσοι το πρόλαβαν το απόλαυσαν. Οι υπόλοιποι ας πρόσεχαν. Γεννήθηκαν αργά.
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ
Και μετά ήρθε η δεκαετία του 80. Και το ΠΑΣΟΚ. Και γέλασε το χείλι του κάθε πικραμένου. Το δημόσιο άνοιξε τις πόρτες του στον κάθε αναξιοπαθούντα που δήλωνε σοσιαλιστής, η Ελλάδα απέκτησε «ανεξάρτητη» διεθνή φωνή, μια νέα τάξη αναδύθηκε απ` το πουθενά, και οι ρεμούλες έγιναν κανόνας. Η χαρά του αφισοκολλητή. Το βασίλειο της συνδικαλιστικής αυθαιρεσίας. Όπως και της φτηνής ρητορικής. «Έξω οι βάσεις του θανάτου», «Ζήτω η Λιβύη», μελετήστε το «πράσινο βιβλίο» του Καντάφι, και άλλα πολλά παρόμοια. Ώσπου ήρθε το τέλος. Τα αναπόφευκτα σκάνδαλα οδήγησαν σε ειδικά δικαστήρια, ψευδεπίγραφους κήνσορες, και στο «Τσοβόλα δώστα όλα», και από κει πάνε κι`άλλοι. Και σκάει μύτη ο Μητσοτάκης με τον Μαυρίκη και τον Σωκρατάκια που έλεγε και ο μακαρίτης ο Κίτσος και μπρρρ..
Τη δεκαετία του `90 που ακολούθησε, τα κεφάλια μπήκαν κάπως μέσα, αλλά τότε ήταν που ανδρώθηκαν τα πραγματικά λαμόγια. Τα σκυλάδικα γνώρισαν πιένες. Η Λιάνη ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου. Πίσω της υπήρχε μια ολόκληρη συνομοταξία πεινασμένων και συνάμα αγριεμένων ασύδοτων. Με το χαμόγελο της Κολυνός. «Σοσιαλιστικά» βαμπίρ. Μαζεύοντας όμως γύρω τους και τη πλέμπα. Και έτσι είδαμε το μοναδικό φαινόμενο, η κάθε γειτονιά να έχει και από μια ΕΛΔΕ, όπως κάποτε είχε από μια ντισκοτέκ. Χαμός στο ίσιωμα. Κόσμος και κοσμάκης καταχρεώθηκε για να μπορεί να γίνει «παίκτης». Χα και πάλι χα. Κάποιοι όμως ανησυχούσαν από τότε. Είχαν υπόψη τους τη λευκή βίβλο της ΕΟΚ, που ελάχιστη της δόθηκε δημοσιότητα.
Και μετά ήρθε το ευρώ. Στην αρχή χαρήκαμε, καθότι αισθανθήκαμε Ευρωπαίοι. Το χρόνιο όνειρο της ψωροκώσταινας. Μέχρι που συνειδητοποιήσαμε πως το ευρώ, που είχε κλειδώσει στις 340 δραχμές, ισοδυναμούσε με το παλιό κατοστάρικο. Κάποτε αγοράζαμε το φραπέ 140 δραχμές και σκοτωνόμασταν με τον σερβιτόρο για τα ρέστα από τις 150. Τώρα έφτασε το φραπέ στα 5 ευρώ και αισθανόμαστε γύφτοι αν δεν αφήσουμε 1 Ε πουρμπουάρ (340 δραχμές παρακαλώ).
Παρόλα αυτά, λίγο τα ευρωπαϊκά πακέτα, λίγο η Ολυμπιάδα, λίγο η τραπεζική απελευθέρωση της δανειοδότησης, λίγο η στρεβλή ανάπτυξη, λίγο η καρακατσουλίστικη τιβί μας, και γίναμε όλοι μπρούκληδες. Πήξαμε να βλέπουμε BMW και Μερτσέντες αγορασμένες με 136 άτοκες(!) δόσεις. Γεμίσαμε από χάϊδες τυπάδες και αισθησιακές μοντέλες (όλες ξανθιές) γκλαμουράτες. Εκεί που κάποτε βλέπαμε μόνο μουσάτους αγωνιστές, και αξύριστες κνίτισες, γεμίσαμε από τεκνά και σεξοβόμβες. 50 τηλεοπτικά κανάλια η Νέα Υόρκη; 150 εμείς. Home Cinemas, Pentium, Playstation, lap tops, flat screen 42 inch HD TV's, και πάει λέγοντας. Όχι παίζουμε. Και νάσου Ολυμπιάδα σούπερ φαντεζί, και νάσου ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, και πίσω και σας φάγαμε κουφάλες λιγούρηδες Ευρωπαίοι. Ελλάδα ρε..
Ναι, αλλά ήρθε πλέον και η ώρα του λογαριασμού. Με π..ς αυγά δεν βάφονται. Η αιώνια σοφία του απλού λαού επαληθεύτηκε για μια ακόμη φορά. Όλα ήταν σικέ. Τεράστιο το έλλειμμα, τεράστιο το δημόσιο χρέος, και πάπαλα οι ντεμέκ σωτήρες πολιτικοί μας. Ανθρωπάκια και αυτοί, που ψάχνουν να κάνουν τη καλή τους με καμιά γρηγοράδα. Και μετά μην τους είδατε, μην τους απαντήσατε. Πάντα φταίνε οι προηγούμενοι. Και νάμαστε ξανά μανά, εσείς και εγώ, οι μέσοι Έλληνες δηλαδή, ενώπιοι ενωπίω του ΔΝΤ και του κάθε Τρισέ. Της σκληρής πραγματικότητας. Και ξαφνικά έντρομοι συνειδητοποιούμε, πως τελικά οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν μας πολυσυμπαθούν. Ήταν όλα μια αυταπάτη. Τους αρέσουν τα τζατζίκια και οι παραλίες μας, αλλά πέραν τούτων .. τίποτα. Μας απεχθάνονται και μας θεωρούν τσαμπατζήδες και απατεώνες. Και ο κύκλος κλείνει.
Μας βλέπω ξανά με λαχανί Zastava και πειραγμένα Lada (με 6 προβολείς ομίχλης) να κάνουμε κόντρες στις παραλιακές. Αν φυσικά υπάρχουν χρήματα για βενζίνη. Αλλιώς υπάρχουν και τα παπάκια (με φωσφοριζέ ζάντες) για τα τρελά γούστα.
Το ride είναι over, που λένε και οι Αμερικάνοι σύμμαχοί μας. Το ελληνικό λούνα παρκ τελείωσε. Εκτροχιάστηκε, όπως στις ταινίες με το δαιμονισμένο τρενάκι του τρόμου. Ήταν όμως εντυπωσιακό όσο κράτησε. Και όσοι το πρόλαβαν το απόλαυσαν. Οι υπόλοιποι ας πρόσεχαν. Γεννήθηκαν αργά.
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ
Τρίτη 4 Μαΐου 2010
Απάντηση των πιλότων της ΠΑ στις δηλώσεις του ΥΕΘΑ Ε.Βενιζέλο για την «λευκή» απεργία τους
Οι πιλότοι της ΠΑ ως απάντηση στις χθεσινές έντονα αποδοκιμαστικές δηλώσεις του ΥΕΘΑ Ευάγγελου Βενιζέλου για την "λευκή" απεργία που έκαναν, έστειλαν στο defencenet.grτην ακόλουθη επιστολή-μαρτυρία την οποία και παραθέτουμε αυτούσια:...
«Αυτή την "δουλειά" δεν ξεκινήσαμε να την κάνουμε για τα χρήματα...Δώσαμε εξετάσεις για να μπούμε στην Σχολή Ικάρων γνωρίζοντας ότι θα στερηθούμε 4 από τα καλύτερα χρόνια ενός εφήβου (τα φοιτητικά) κλεισμένοι μέσα σε ένα στρατόπεδο...το τίμημα του να κάνουμε αυτό που αγαπάμε, αυτό που λατρεύουμε... να πετάξουμε μια μέρα πάνω από το Αιγαίο.
Δεν περιμένουμε να γίνουμε πλούσιοι από αυτό. Το μόνο που ζητήσαμε είναι να υπάρχει ηρεμία στην προσωπική και οικογενειακή ζωή μας ώστε να αφοσιωθούμε ψυχή τε και σώματι στην προσφορά στην πατρίδα και το κοινωνικό σύνολο να αφοσιωθούμε στην
λατρεία μας... στην "δουλειά" μας.
Σε μια "δουλειά" που πριν φύγουμε το πρωί φιλάμε την οικογένεια και πάμε για απογείωση.
Σε μια "δουλειά" που στο αεροδρόμιο αφήνουμε τα κλειδιά πάνω στο αυτοκίνητο για να μην χρειαστεί αργότερα να σπάσει κάποιος το παράθυρο του οδηγού για να το γυρίσει στα σπίτια μας.
Σε μια δουλειά που ούτως ή αλλιώς τα λεφτά ΗΔΗ έφταναν οριακά για να συντηρήσω την οικογένεια μου με την γυναίκα μου να δουλεύει και εκείνη. Η "σπάταλη" ζωή μας; Ένα στεγαστικό δάνειο όλο κι όλο για να έχουμε το δικό μας σπίτι....
Θα κάναμε ευχαρίστως κύριοι και δεύτερη δουλειά για να μην τους λείψει τίποτα. Δεν προλαβαίνομε όμως όταν 6 μήνες τον χρόνο λείπω για υπηρεσίες σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
Το να βάλουμε όλοι το χέρι στην τσέπη φαντάζει δίκαιο. Δεν είναι όμως ρεαλιστικό και δυστυχώς δεν είναι εφαρμόσιμο για όλους. Εμείς θα συνεχίσουμε να πετάμε ακόμα και με 100% μείωση μισθού, ακόμα κι αν "κλείσουν" τα σπίτια μας. Ο λόγος; Η εξάρτηση της πτήσης, η υπερηφάνεια της προσφοράς όχι στο κράτος (αυτό το έχουμε σιχαθεί προ πολλού) μα στις πέτρες αυτού του τόπου» το "πανί" στο οποίο ορκιστήκαμε, και την ευγνωμοσύνη στα μάτια του πατέρα που σώθηκε το παιδί του ή του αγρότη που δεν κάηκε το σπίτι του...
Μην φοβάστε κύριοι ακόμη και με την χθεσινή "λευκή απεργία" ("απεργία" στην οποία όλες οι ετοιμότητες ήταν όπως κάθε μέρα στο100%). Τα scramble ήταν στον αέρα σε λιγότερο από 2 λεπτά ,τα μεταγωγικά επιχειρούσαν σε αεροδιακομιδές και τα ελικόπτερα συνέχιζαν να σέρνονται πάνω από τα κύματα για να σώζουν ναυαγούς και λαθρομετανάστες με καιρούς που ούτε να τους περιγράψετε δεν μπορείτε.
Μόνο μια χάρη από όλους εμάς... αύριο το πρωί , σπαταλήστε 2 μόνο λεπτά από τον χρόνο σας και φέρτε στο μυαλό σας κάποιους που δεν είναι πλέον μαζί μας... κάποιους που απογειώθηκαν χωρίς ποτέ να προσγειωθούν... κάποιους που το κράτος και οι κοινή γνώμη τους θυμήθηκε και τους ονόμασε ΉΡΩΕΣ μετά το θάνατό τους... αλλά πριν από αυτόν ήταν απλά.... ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΆΛΛΗΛΟΙ...
Σπαταλήστε 2 λεπτά για να κοιταχτείτε στον καθρέφτη. Αν δεν καταλάβετε τίποτα.......χαλάλι σας! Έτσι κι αλλιώς από ψηλά δεν φαίνεστε καθόλου...»
«Αυτή την "δουλειά" δεν ξεκινήσαμε να την κάνουμε για τα χρήματα...Δώσαμε εξετάσεις για να μπούμε στην Σχολή Ικάρων γνωρίζοντας ότι θα στερηθούμε 4 από τα καλύτερα χρόνια ενός εφήβου (τα φοιτητικά) κλεισμένοι μέσα σε ένα στρατόπεδο...το τίμημα του να κάνουμε αυτό που αγαπάμε, αυτό που λατρεύουμε... να πετάξουμε μια μέρα πάνω από το Αιγαίο.
Δεν περιμένουμε να γίνουμε πλούσιοι από αυτό. Το μόνο που ζητήσαμε είναι να υπάρχει ηρεμία στην προσωπική και οικογενειακή ζωή μας ώστε να αφοσιωθούμε ψυχή τε και σώματι στην προσφορά στην πατρίδα και το κοινωνικό σύνολο να αφοσιωθούμε στην
λατρεία μας... στην "δουλειά" μας.
Σε μια "δουλειά" που πριν φύγουμε το πρωί φιλάμε την οικογένεια και πάμε για απογείωση.
Σε μια "δουλειά" που στο αεροδρόμιο αφήνουμε τα κλειδιά πάνω στο αυτοκίνητο για να μην χρειαστεί αργότερα να σπάσει κάποιος το παράθυρο του οδηγού για να το γυρίσει στα σπίτια μας.
Σε μια δουλειά που ούτως ή αλλιώς τα λεφτά ΗΔΗ έφταναν οριακά για να συντηρήσω την οικογένεια μου με την γυναίκα μου να δουλεύει και εκείνη. Η "σπάταλη" ζωή μας; Ένα στεγαστικό δάνειο όλο κι όλο για να έχουμε το δικό μας σπίτι....
Θα κάναμε ευχαρίστως κύριοι και δεύτερη δουλειά για να μην τους λείψει τίποτα. Δεν προλαβαίνομε όμως όταν 6 μήνες τον χρόνο λείπω για υπηρεσίες σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
Το να βάλουμε όλοι το χέρι στην τσέπη φαντάζει δίκαιο. Δεν είναι όμως ρεαλιστικό και δυστυχώς δεν είναι εφαρμόσιμο για όλους. Εμείς θα συνεχίσουμε να πετάμε ακόμα και με 100% μείωση μισθού, ακόμα κι αν "κλείσουν" τα σπίτια μας. Ο λόγος; Η εξάρτηση της πτήσης, η υπερηφάνεια της προσφοράς όχι στο κράτος (αυτό το έχουμε σιχαθεί προ πολλού) μα στις πέτρες αυτού του τόπου» το "πανί" στο οποίο ορκιστήκαμε, και την ευγνωμοσύνη στα μάτια του πατέρα που σώθηκε το παιδί του ή του αγρότη που δεν κάηκε το σπίτι του...
Μην φοβάστε κύριοι ακόμη και με την χθεσινή "λευκή απεργία" ("απεργία" στην οποία όλες οι ετοιμότητες ήταν όπως κάθε μέρα στο100%). Τα scramble ήταν στον αέρα σε λιγότερο από 2 λεπτά ,τα μεταγωγικά επιχειρούσαν σε αεροδιακομιδές και τα ελικόπτερα συνέχιζαν να σέρνονται πάνω από τα κύματα για να σώζουν ναυαγούς και λαθρομετανάστες με καιρούς που ούτε να τους περιγράψετε δεν μπορείτε.
Μόνο μια χάρη από όλους εμάς... αύριο το πρωί , σπαταλήστε 2 μόνο λεπτά από τον χρόνο σας και φέρτε στο μυαλό σας κάποιους που δεν είναι πλέον μαζί μας... κάποιους που απογειώθηκαν χωρίς ποτέ να προσγειωθούν... κάποιους που το κράτος και οι κοινή γνώμη τους θυμήθηκε και τους ονόμασε ΉΡΩΕΣ μετά το θάνατό τους... αλλά πριν από αυτόν ήταν απλά.... ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΆΛΛΗΛΟΙ...
Σπαταλήστε 2 λεπτά για να κοιταχτείτε στον καθρέφτη. Αν δεν καταλάβετε τίποτα.......χαλάλι σας! Έτσι κι αλλιώς από ψηλά δεν φαίνεστε καθόλου...»
Δευτέρα 3 Μαΐου 2010
Η Ελβετία ειναι κράτος "Μαφίας" και θα πρέπει να διαλυθεί
ΛΕΕΙ Ο GADDAFI
Οι σχέσεις της Λιβύης με την Ελβετία ποτέ δεν ήταν καλές αλλά και αυτά που λέει ο Gaddafi ειναι λίγο ακραία. Ο Λίβυος ηγέτης δήλωσε σε συνέντευξή του πως..
η Ελβετία ειναι ένα κράτος μαφίας. Θα πρέπει λέει να διαλυθεί και να μοιραστεί σε Γαλλία, Ιταλία και Γερμανόα
ΕΙΣΑΙ ΠΑΙΧΤΑΡΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ...........ΠΕΣΤΑ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ
Δυο κόσμοι!
Αυτό αναφώνησε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημ. Δασκαλόπουλος, μετά το πρόσφατο διάγγελμα του πρωθυπουργού. Ενθουσιάστηκε από τη σκληρότητα των μέτρων που εξαγγέλθηκαν. Τώρα που μπήκαμε σε επιτήρηση θα πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Τον περασμένο Οκτώβριο βρέθηκε σε μια έκθεση στο Λονδίνο κι αγόρασε ένα πίνακα 1,5 εκατ. $. Όσα θα βγάλει ένας εκπαιδευτικός δουλεύοντας 60 χρόνια ή ένας εμποροϋπάλληλος δουλεύοντας 80 χρόνια ! Είναι να μη χαίρεται με τη σκληρή λιτότητα (των εργαζομένων) και με την επιτήρηση;
Στην ελληνική κοινωνία υπάρχει συσσωρευμένος τεράστιος πλούτος κι εμείς πρέπει πάλι να πληρώσουμε για χρέη που ποτέ δεν δημιουργήσαμε. Τα ταμεία είναι άδεια αλλά και οι τσέπες μας επίσης. Ποιοι έχουν τέλος πάντων τα λεφτά;
Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα :
* Τα τελευταία 12 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 60%. Αφού το δικό μας εισόδημα (των εργαζομένων) δεν αυξήθηκε καθόλου. ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΟΛΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ;
* 30.000 ελληνικές οικογένειες διαθέτουν στα τμήματα private banking των τραπεζών περίπου 50 δις ενώ άλλα 40 δις έχουν καταθέσει Έλληνες πολίτες στο εξωτερικό. Μάλλον δημόσιοι υπάλληλοι θα 'ναι.
* Μόνο οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες είχαν κέρδη: 11,8 δις ? το 2009, 10 δις το 2008 και 11,3 δις το 2007.
Η Εθνική Τράπεζα την τελευταία πενταετία είχε κέρδη 6,3 δις ?.
Το 2009 η ΔΕΗ πραγματοποίησε κέρδη 1,1 δις ενώ προέβλεπε ο προϋπολογισμός της 531 εκ. ?.
* Ελληνικές επιχειρήσεις (υπολογίζονται 4.000) έχουν επενδύσει σχεδόν 20 δις ? στο εξωτερικό, από τα οποία τα 16 δις στα Βαλκάνια.
* Την τετραετία 2004 - 2008 χαρίστηκαν πάνω από 9 δις ? σε περίπου 50.000 επιχειρήσεις ( τα 5,1 δις από τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών από 35% σε 25% και 3,5 δις από τις δυο ρυθμίσεις περαίωσης ανέλεγκτων χρήσεων).
* Υπάρχουν 10.000 υπεράκτιες (offshore) εταιρείες ελληνικών συμφερόντων που διακινούν γύρω στα 500 δις ? και το δημόσιο χάνει ετησίως από φόρους 6 - 10 δις.
* Κάθε χρόνο οι καταναλωτές πληρώνουν και οι επιχειρήσεις εισπράττουν αλλά δεν αποδίδουν περί τα 6 με 6,5 δις ? από ΦΠΑ.
* Η εισφοροδιαφυγή φτάνει τα 8 δις ? ετησίως (από ποιους . τους μισθωτούς, που καλούνται να πληρώσουν «το μάρμαρο»;).
* Πάνω από 5.000 επιχειρήσεις οφείλουν 31 δις ? στο δημόσιο και άγνωστο ποσό από μη καταβληθείσες εργοδοτικές εισφορές (πρόκειται για τα ένσημα των εργαζομένων) στο ΙΚΑ και τα άλλα ταμεία.
* Οι έλληνες εφοπλιστές αγόρασαν το 2009 -χρονιά κρίσης- 164 μεταχειρισμένα πλοία διαθέτοντας 3,16 δις $. Μικρό ποσό για τους εφοπλιστές. Ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει σχεδόν το 20% του παγκόσμιου στόλου και το 40,9% της κοινοτικής ναυτιλίας. Αν και αποτελεί παγκόσμια δύναμη στηρίζεται σημαντικά από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Η Εθνική Τράπεζα τους έχει δανείσει 3,5 δις ?, η Πειραιώς 2 δις ? κι ακολουθούν οι υπόλοιπες. Με τις δικές μας, τις λαϊκές αποταμιεύσεις - καταθέσεις οι τράπεζες χρηματοδοτούν το «θαύμα» της ελληνικής ναυτιλίας (να μην μιλήσουμε για το πώς ένα υγιές ταμείο όπως το ΝΑΤ βούλιαξε, χρηματοδοτώντας με μορφή δανείου την ύψωση της Ελληνικής σημαίας στα πλοία Ελλήνων εφοπλιστών -από τον Κων. Καραμανλή κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης- και φυσικά οι εφοπλιστές δεν έχουν επιστρέψει δεκάρα ως τώρα από τα χρωστούμενα και σε ένδειξη ευγνωμοσύνης και πατριωτικής συνείδησης αφελλήνισαν τα πλοία τους από Έλληνες ναυτικούς με αποτέλεσμα το ΝΑΤ να βουλιάξει σχεδόν οριστικά).
* Κι επειδή είμαστε παραδοσιακά ναυτική χώρα δεν θα μπορούσε να υστερούμε και σε κότερα, θαλαμηγούς κλπ.
Ο Θόδ. και Γιάννα Αγγελοπούλου πούλησαν τη θαλαμηγό τους -που ήταν η καλύτερη στη χώρα- κι αγόρασαν ένα υπερσύγχρονο mega yacht μήκους 85,6 μέτρων κι αξίας 150 εκατομ. $.
Ο εφοπλιστής Προκοπίου έχει παραγγείλει θαλαμηγό 106 μέτρων αξίας πάνω από 100 εκατ.$.
Ο Π. Δράγνης έχει κότερο 82 μέτρα.
Έχει γραφτεί ότι η θαλαμηγός του Μελισσανίδη κοστίζει 65 εκ. , του Κούστα 60 εκ. , του Βαφειά το ίδιο κι ακολουθούν άλλοι με ακριβότερα κι άλλοι με φθηνότερα κότερα, όπως Κοπελούζος, Πατέρας, Τσάκος, Αλαφούζος, Κωστόπουλος, Ρέστης, Βασιλάκης, Κοντομηνάς, Μαρινόπουλος κλπ.
Ο Σπ. Λάτσης νοικιάζει την 117 μέτρων «Τurama», σε μη έχοντες κότερο επιχειρηματίες, αντί 90.000 ? τη μέρα !
* Μη νομίσετε ότι υστερούμε και στον αέρα. Διακόσια είκοσι ιδιωτικά αεροπλάνα είναι καταγεγραμμένα στα ελληνικά νηολόγια (χώρια όσα είναι σε νηολόγια του εξωτερικού ).
Η Μαρ. Λάτση έχει 3 ιδιωτικά τζετ (Boeing 757, Boeing 737 και Gulfstream IV)
Ο Βγενόπουλος 2 (Cesna και Falcon 900)
Ο M. Κυριακού ένα και καλό αξίας 50 εκ.
Ο Ρέστης ένα των 47 εκ., ο Κόκκαλης, ο Μελισσανίδης, ο Τσακίρης, ο Μαρινάκης, ο Θοδ. κι η Γ. Αγγελοπούλου και πολλοί άλλοι.
Τα έξοδα συντήρησης ενός τέτοιου αεροσκάφους φτάνουν το χρόνο 1 με 1,5 εκατ. ? !
* Ο Λ. Λαυρεντιάδης ξόδεψε το Δεκέμβρη 70 εκ. ? κι αγόρασε το 31,3% της Proton Bank αφού πρωτύτερα είχε δώσει 36 εκ. για το 50% του γηπέδου Καραϊσκάκη και άλλα 86 εκ. για να επαναγοράσει τη «Νεοχημική», από την πολυεθνική Carlyle. Έδωσε και κάτι «ψιλά» για ν' αποκτήσει μερτικό σε κάποια από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ της χώρας (13,53% στον Πήγασο, που ελέγχει ΜEGA και Έθνος, 9,62% στην Ελευθεροτυπία, κι ελέγχει Flash 9.61, Espresso, City Press, Αthens News, Σφήνα, Ισοτιμία κλπ).
* Ο Β. Ρέστης αγόρασε το πιο αναγνωρίσιμο τουριστικό αξιοθέατο του Μαυροβουνίου, το νησάκι του Αγ. Στεφάνου, ξοδεύοντας 30 εκ. ? και σχεδιάζει να επενδύσει 50 εκ. χτίζοντας βίλες σε αυτό.
* Έρευνα του Hotels.com (καλοκαίρι 2009) έδειξε πως η ακριβότερη σουίτα στον κόσμο νοικιάζεται 50.000$ και είναι του Grand Resort στο Λαγονήσι Αττικής!
* Σύμφωνα με στοιχεία του ΕΟΤ, από το Μάρτη του 2005 ως τον Οκτώβρη του 2009, είχαν υπαχθεί στον αναπτυξιακό νόμο (Ν. 3290/04) 1790 επενδύσεις ξενοδόχων προϋπολογισμού 5,7 δις ? και επιδοτήθηκαν με 2,5 δις ?. Δηλαδή το 44% ήταν από δικά μας λεφτά.
Τζάμπα επενδυτές μιας και τα υπόλοιπα είναι κρατική επιχορήγηση (τα δικά μας λεφτά από τους φόρους) και δανεικά από τις δικές μας καταθέσεις στις τράπεζες.
* Πάνω που πήγαν να μας πείσουν πως «δεν υπάρχει σάλιο» και λίγο μετά την ανακοίνωση της επιτήρησης, πληροφορηθήκαμε ότι αγοράζουμε 6 γαλλικές φρεγάτες κόστους 2,5 δις ?, για να υπερασπίζουν τα «εθνικά μας δίκαια» ανοιχτά της Σομαλίας και στον Περσικό κόλπο.
* Δεν αναφέρομαι καθόλου στις μίζες και στα σκάνδαλα (Siemens, Βατοπαίδι, δομημένα ομόλογα, διαγραφή προστίμου 5,5 δις ? της «Ακρόπολης Χρηματιστηριακή» κλπ) γιατί είναι γνωστά.
Άλλωστε έχει επιληφθεί κι η ελληνική .«δικαιοσύνη».
* Ούτε στα 28 δις ? που τέθηκαν στη διάθεση των τραπεζών και τώρα τα χρησιμοποιούν για να δανείσουν το κράτος σαν κοινοί τοκογλύφοι.
Μήπως παρατηρήσατε ότι το ποσόν του κρατικού ελλείμματος (περίπου 500 δις ?) είναι ισόποσο με τα ανακοινωμένα υπερκέρδη των τραπεζών τα τελευταία χρόνια; Μήπως πρόκειται για τα ίδια λεφτά;
Μπορεί να ζούμε όλοι στην ίδια χώρα αλλά μας κατάντησαν να είμαστε δυο διαφορετικές χώρες, δυο διαφορετικοί και αντίθετοι κόσμοι.
Οι κυβερνήσεις και τα κόμματα μας σπρώχνουν σε δυο κόσμους μέσα στην ίδια χώρα.
Από τη μια ο κόσμος μας:
Ανεργία, απολύσεις, τρομοκρατία κι εξευτελισμοί στους χώρους δουλειάς, υπερεργασία χωρίς αμοιβή, ανασφάλιστη εργασία, μερική απασχόληση, προσωρινή απασχόληση, μισθοί των 700 ? για τους νέους, συντάξεις των 400 ? για τους γέροντες μια και η σύνταξη θα δίνεται στα 67, δάνεια και κάρτες, φροντιστήρια των παιδιών, η βενζίνη στα 1,4 ?, οι μισθοί που κόβονται, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η απειλή κλεισίματος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων λόγω του εξοντωτικού ανταγωνισμού ή η πώλησή τους σε εξευτελιστική τιμή για να καλυφθούν τα υψηλότοκα δάνεια από τις τράπεζες (όπου οδηγήθηκαν ή θα οδηγηθούν από τον φαύλο κύκλο -μείωση μισθών, ανεργία, μείωση αγοραστικής δύναμης, μείωση πωλήσεων, δανεισμός και κλείσιμο των μικρών επιχειρήσεων), ο φόβος κι η αγωνία για το αύριο.
Κι απ' την άλλη ο κόσμος τους:
Τραπεζίτες, βιομήχανοι κι εφοπλιστές, επενδυτές, golden boys, πολυτελείς επαύλεις, ιδιωτικά τζετ, θαλαμηγοί, χειροποίητες Bentley και θηριώδη Hummer, διαμάντια και τσάντες Luis Vitton και Hermes, η Μύκονος, το Κολωνάκι και η Εκάλη, σαλέ και σούσι μπαρ, χαριτωμένοι μόδιστροι και «καλλιτεχνάδες διανοούμενοι λινάτσες», όπως λένε κι οι Active Member.
Ένας κόσμος σπατάλης, χλιδής, σαπίλας και παρακμής.
Τελικά λεφτά υπάρχουν αλλά όχι για μας. Είναι δικά μας αλλά δεν είναι για μας.
Εμείς τα «γεννήσαμε» αλλά δε μας ανήκουν.
Φταίμε όμως κι εμείς γιατί όπως λέει κι η παροιμία:
«Εαν δεν εγονάτιζε η καμήλα δεν την εφορτώνανε».
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ, ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΕΙΣΤΕ, ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΕΙΣΤΕ.
ΔΡΑΣΤΕ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ.
ΙΣΩΣ ΑΥΡΙΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ. Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΜΑΣ.
Στην ελληνική κοινωνία υπάρχει συσσωρευμένος τεράστιος πλούτος κι εμείς πρέπει πάλι να πληρώσουμε για χρέη που ποτέ δεν δημιουργήσαμε. Τα ταμεία είναι άδεια αλλά και οι τσέπες μας επίσης. Ποιοι έχουν τέλος πάντων τα λεφτά;
Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα :
* Τα τελευταία 12 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 60%. Αφού το δικό μας εισόδημα (των εργαζομένων) δεν αυξήθηκε καθόλου. ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΟΛΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ;
* 30.000 ελληνικές οικογένειες διαθέτουν στα τμήματα private banking των τραπεζών περίπου 50 δις ενώ άλλα 40 δις έχουν καταθέσει Έλληνες πολίτες στο εξωτερικό. Μάλλον δημόσιοι υπάλληλοι θα 'ναι.
* Μόνο οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες είχαν κέρδη: 11,8 δις ? το 2009, 10 δις το 2008 και 11,3 δις το 2007.
Η Εθνική Τράπεζα την τελευταία πενταετία είχε κέρδη 6,3 δις ?.
Το 2009 η ΔΕΗ πραγματοποίησε κέρδη 1,1 δις ενώ προέβλεπε ο προϋπολογισμός της 531 εκ. ?.
* Ελληνικές επιχειρήσεις (υπολογίζονται 4.000) έχουν επενδύσει σχεδόν 20 δις ? στο εξωτερικό, από τα οποία τα 16 δις στα Βαλκάνια.
* Την τετραετία 2004 - 2008 χαρίστηκαν πάνω από 9 δις ? σε περίπου 50.000 επιχειρήσεις ( τα 5,1 δις από τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών από 35% σε 25% και 3,5 δις από τις δυο ρυθμίσεις περαίωσης ανέλεγκτων χρήσεων).
* Υπάρχουν 10.000 υπεράκτιες (offshore) εταιρείες ελληνικών συμφερόντων που διακινούν γύρω στα 500 δις ? και το δημόσιο χάνει ετησίως από φόρους 6 - 10 δις.
* Κάθε χρόνο οι καταναλωτές πληρώνουν και οι επιχειρήσεις εισπράττουν αλλά δεν αποδίδουν περί τα 6 με 6,5 δις ? από ΦΠΑ.
* Η εισφοροδιαφυγή φτάνει τα 8 δις ? ετησίως (από ποιους . τους μισθωτούς, που καλούνται να πληρώσουν «το μάρμαρο»;).
* Πάνω από 5.000 επιχειρήσεις οφείλουν 31 δις ? στο δημόσιο και άγνωστο ποσό από μη καταβληθείσες εργοδοτικές εισφορές (πρόκειται για τα ένσημα των εργαζομένων) στο ΙΚΑ και τα άλλα ταμεία.
* Οι έλληνες εφοπλιστές αγόρασαν το 2009 -χρονιά κρίσης- 164 μεταχειρισμένα πλοία διαθέτοντας 3,16 δις $. Μικρό ποσό για τους εφοπλιστές. Ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει σχεδόν το 20% του παγκόσμιου στόλου και το 40,9% της κοινοτικής ναυτιλίας. Αν και αποτελεί παγκόσμια δύναμη στηρίζεται σημαντικά από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Η Εθνική Τράπεζα τους έχει δανείσει 3,5 δις ?, η Πειραιώς 2 δις ? κι ακολουθούν οι υπόλοιπες. Με τις δικές μας, τις λαϊκές αποταμιεύσεις - καταθέσεις οι τράπεζες χρηματοδοτούν το «θαύμα» της ελληνικής ναυτιλίας (να μην μιλήσουμε για το πώς ένα υγιές ταμείο όπως το ΝΑΤ βούλιαξε, χρηματοδοτώντας με μορφή δανείου την ύψωση της Ελληνικής σημαίας στα πλοία Ελλήνων εφοπλιστών -από τον Κων. Καραμανλή κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης- και φυσικά οι εφοπλιστές δεν έχουν επιστρέψει δεκάρα ως τώρα από τα χρωστούμενα και σε ένδειξη ευγνωμοσύνης και πατριωτικής συνείδησης αφελλήνισαν τα πλοία τους από Έλληνες ναυτικούς με αποτέλεσμα το ΝΑΤ να βουλιάξει σχεδόν οριστικά).
* Κι επειδή είμαστε παραδοσιακά ναυτική χώρα δεν θα μπορούσε να υστερούμε και σε κότερα, θαλαμηγούς κλπ.
Ο Θόδ. και Γιάννα Αγγελοπούλου πούλησαν τη θαλαμηγό τους -που ήταν η καλύτερη στη χώρα- κι αγόρασαν ένα υπερσύγχρονο mega yacht μήκους 85,6 μέτρων κι αξίας 150 εκατομ. $.
Ο εφοπλιστής Προκοπίου έχει παραγγείλει θαλαμηγό 106 μέτρων αξίας πάνω από 100 εκατ.$.
Ο Π. Δράγνης έχει κότερο 82 μέτρα.
Έχει γραφτεί ότι η θαλαμηγός του Μελισσανίδη κοστίζει 65 εκ. , του Κούστα 60 εκ. , του Βαφειά το ίδιο κι ακολουθούν άλλοι με ακριβότερα κι άλλοι με φθηνότερα κότερα, όπως Κοπελούζος, Πατέρας, Τσάκος, Αλαφούζος, Κωστόπουλος, Ρέστης, Βασιλάκης, Κοντομηνάς, Μαρινόπουλος κλπ.
Ο Σπ. Λάτσης νοικιάζει την 117 μέτρων «Τurama», σε μη έχοντες κότερο επιχειρηματίες, αντί 90.000 ? τη μέρα !
* Μη νομίσετε ότι υστερούμε και στον αέρα. Διακόσια είκοσι ιδιωτικά αεροπλάνα είναι καταγεγραμμένα στα ελληνικά νηολόγια (χώρια όσα είναι σε νηολόγια του εξωτερικού ).
Η Μαρ. Λάτση έχει 3 ιδιωτικά τζετ (Boeing 757, Boeing 737 και Gulfstream IV)
Ο Βγενόπουλος 2 (Cesna και Falcon 900)
Ο M. Κυριακού ένα και καλό αξίας 50 εκ.
Ο Ρέστης ένα των 47 εκ., ο Κόκκαλης, ο Μελισσανίδης, ο Τσακίρης, ο Μαρινάκης, ο Θοδ. κι η Γ. Αγγελοπούλου και πολλοί άλλοι.
Τα έξοδα συντήρησης ενός τέτοιου αεροσκάφους φτάνουν το χρόνο 1 με 1,5 εκατ. ? !
* Ο Λ. Λαυρεντιάδης ξόδεψε το Δεκέμβρη 70 εκ. ? κι αγόρασε το 31,3% της Proton Bank αφού πρωτύτερα είχε δώσει 36 εκ. για το 50% του γηπέδου Καραϊσκάκη και άλλα 86 εκ. για να επαναγοράσει τη «Νεοχημική», από την πολυεθνική Carlyle. Έδωσε και κάτι «ψιλά» για ν' αποκτήσει μερτικό σε κάποια από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ της χώρας (13,53% στον Πήγασο, που ελέγχει ΜEGA και Έθνος, 9,62% στην Ελευθεροτυπία, κι ελέγχει Flash 9.61, Espresso, City Press, Αthens News, Σφήνα, Ισοτιμία κλπ).
* Ο Β. Ρέστης αγόρασε το πιο αναγνωρίσιμο τουριστικό αξιοθέατο του Μαυροβουνίου, το νησάκι του Αγ. Στεφάνου, ξοδεύοντας 30 εκ. ? και σχεδιάζει να επενδύσει 50 εκ. χτίζοντας βίλες σε αυτό.
* Έρευνα του Hotels.com (καλοκαίρι 2009) έδειξε πως η ακριβότερη σουίτα στον κόσμο νοικιάζεται 50.000$ και είναι του Grand Resort στο Λαγονήσι Αττικής!
* Σύμφωνα με στοιχεία του ΕΟΤ, από το Μάρτη του 2005 ως τον Οκτώβρη του 2009, είχαν υπαχθεί στον αναπτυξιακό νόμο (Ν. 3290/04) 1790 επενδύσεις ξενοδόχων προϋπολογισμού 5,7 δις ? και επιδοτήθηκαν με 2,5 δις ?. Δηλαδή το 44% ήταν από δικά μας λεφτά.
Τζάμπα επενδυτές μιας και τα υπόλοιπα είναι κρατική επιχορήγηση (τα δικά μας λεφτά από τους φόρους) και δανεικά από τις δικές μας καταθέσεις στις τράπεζες.
* Πάνω που πήγαν να μας πείσουν πως «δεν υπάρχει σάλιο» και λίγο μετά την ανακοίνωση της επιτήρησης, πληροφορηθήκαμε ότι αγοράζουμε 6 γαλλικές φρεγάτες κόστους 2,5 δις ?, για να υπερασπίζουν τα «εθνικά μας δίκαια» ανοιχτά της Σομαλίας και στον Περσικό κόλπο.
* Δεν αναφέρομαι καθόλου στις μίζες και στα σκάνδαλα (Siemens, Βατοπαίδι, δομημένα ομόλογα, διαγραφή προστίμου 5,5 δις ? της «Ακρόπολης Χρηματιστηριακή» κλπ) γιατί είναι γνωστά.
Άλλωστε έχει επιληφθεί κι η ελληνική .«δικαιοσύνη».
* Ούτε στα 28 δις ? που τέθηκαν στη διάθεση των τραπεζών και τώρα τα χρησιμοποιούν για να δανείσουν το κράτος σαν κοινοί τοκογλύφοι.
Μήπως παρατηρήσατε ότι το ποσόν του κρατικού ελλείμματος (περίπου 500 δις ?) είναι ισόποσο με τα ανακοινωμένα υπερκέρδη των τραπεζών τα τελευταία χρόνια; Μήπως πρόκειται για τα ίδια λεφτά;
Μπορεί να ζούμε όλοι στην ίδια χώρα αλλά μας κατάντησαν να είμαστε δυο διαφορετικές χώρες, δυο διαφορετικοί και αντίθετοι κόσμοι.
Οι κυβερνήσεις και τα κόμματα μας σπρώχνουν σε δυο κόσμους μέσα στην ίδια χώρα.
Από τη μια ο κόσμος μας:
Ανεργία, απολύσεις, τρομοκρατία κι εξευτελισμοί στους χώρους δουλειάς, υπερεργασία χωρίς αμοιβή, ανασφάλιστη εργασία, μερική απασχόληση, προσωρινή απασχόληση, μισθοί των 700 ? για τους νέους, συντάξεις των 400 ? για τους γέροντες μια και η σύνταξη θα δίνεται στα 67, δάνεια και κάρτες, φροντιστήρια των παιδιών, η βενζίνη στα 1,4 ?, οι μισθοί που κόβονται, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η απειλή κλεισίματος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων λόγω του εξοντωτικού ανταγωνισμού ή η πώλησή τους σε εξευτελιστική τιμή για να καλυφθούν τα υψηλότοκα δάνεια από τις τράπεζες (όπου οδηγήθηκαν ή θα οδηγηθούν από τον φαύλο κύκλο -μείωση μισθών, ανεργία, μείωση αγοραστικής δύναμης, μείωση πωλήσεων, δανεισμός και κλείσιμο των μικρών επιχειρήσεων), ο φόβος κι η αγωνία για το αύριο.
Κι απ' την άλλη ο κόσμος τους:
Τραπεζίτες, βιομήχανοι κι εφοπλιστές, επενδυτές, golden boys, πολυτελείς επαύλεις, ιδιωτικά τζετ, θαλαμηγοί, χειροποίητες Bentley και θηριώδη Hummer, διαμάντια και τσάντες Luis Vitton και Hermes, η Μύκονος, το Κολωνάκι και η Εκάλη, σαλέ και σούσι μπαρ, χαριτωμένοι μόδιστροι και «καλλιτεχνάδες διανοούμενοι λινάτσες», όπως λένε κι οι Active Member.
Ένας κόσμος σπατάλης, χλιδής, σαπίλας και παρακμής.
Τελικά λεφτά υπάρχουν αλλά όχι για μας. Είναι δικά μας αλλά δεν είναι για μας.
Εμείς τα «γεννήσαμε» αλλά δε μας ανήκουν.
Φταίμε όμως κι εμείς γιατί όπως λέει κι η παροιμία:
«Εαν δεν εγονάτιζε η καμήλα δεν την εφορτώνανε».
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ, ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΕΙΣΤΕ, ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΕΙΣΤΕ.
ΔΡΑΣΤΕ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ.
ΙΣΩΣ ΑΥΡΙΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ. Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΜΑΣ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
